Αρχείο ετικέτας ανακοινωσεις

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΥΗ ΣΤΑΤΗΡΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ

pano

Στις 2 Μαρτίου συλλαμβάνουν στη Σαλαμίνα και 3 Μαρτίου προφυλακίζουν, την Έυη Στατήρη – συντροφο του Γ.Τσακαλου και την μητέρα του Αθηνά Τσάκαλου, μαζί με την καταζητούμενη τότε συντρόφισσα Αγγελική Σπυροπούλου.  

Η κατηγορία τους αρχικά, ήταν υπόθαλψη εγκληματία, αλλά λόγω του πλημμεληματικού της χαρακτήρα, που δεν αρκούσε για την προφυλάκιση τους, τις εντάσσουν και στη δικογραφία της απόπειρας απόδρασης της Σ.Π.Φ, σαν μέλη οργάνωσης. Έτσι, η Έυη κρατείται έγκλειστη στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλού μέχρι σήμερα και η Αθηνά βρίσκεται σε συνθήκες ‘’πρωτοποριακού εγκλεισμού’’, αφού τα περιοριστικά μέτρα, της απαγορεύουν την εξόδο από τη Σαλαμίνα, χωρίς κανένα στοιχείο που να δηλώνει συμμετοχή στην οργάνωση της Σ.Π.Φ. 

Ταυτόχρονα με την κρατική ομηρία των φίλων και συγγενών τους, 10 φυλακισμένα μέλη της Σ.Π.Φ. και η Α. Σπυροπούλου, ξεκινούν απεργία πείνας, αναδεικνύοντας την κρατική, εκδικητική ποινικοποίηση των οικογενειακών – κοινωνικών σχέσεων τους, δίνοντας τον αγώνα τους για την αποφυλάκιση των συγγενών και φίλων τους.

Η λήξη του αγώνα αυτού, ήρθε 32 σκληρές ημέρες μετά, με την δέσμευση για την τροπολογία Παρασκευόπουλου που υποτίθεται ότι θα καταργούσε την ποινικοποίηση των προσωπικών και συγγενικών σχέσεων εγκλείστων. Από τότε, η Έυη Στατήρη έχει λάβει 5 απορρίψεις στο αίτημα της για απελευθέρωση. Στην ουσία, ήταν η πρώτη υπόθεση αποφυλάκισης που θα έπρεπε να εφαρμοστεί βάση της τροπολογίας για τους συγγενείς, που πλέον φαντάζει διακοσμητική και παραπλανητική. 

Το σκληρό πρόσωπο που δείχνει η εξουσία στα πρόσωπα των 2 γυναικών, έχει διπλή φύση και απεύθυνση (εντός των τειχών – εκτός των τειχων).

Από τη μια (εντός των τειχών) δείχνει, την εκδικητική μανία του κράτους απέναντι στους αντάρτες πόλης γενικώς και ειδικώς στους φυλακισμένους αγωνιστές και της Σ.Π.Φ., ώστε να τους εξοντώσει ηθικά, βλέποντας πως τα μέλη της ακόμη και μετά τη φυλάκιση τους δεν έχουν παραιτηθεί από τον αγώνα, αποτελώντας μάχημο κομμάτι του. Το κράτος, επίσης, δείχνει το πρόσωπο του τιμωρού, απέναντι σε αγωνιστές που δεν συμβιβάζονται στην παραδοχή της πολιτικής απενεργοποίησης τους λόγω εγκλεισμού, αλλά προσπαθούν ακόμα και την απόδραση για την ελευθερία.

Από την άλλη πλευρά (εκτός των τειχών), με τη μέθοδο του παραδειγματισμού, τραμπουκίζει ψυχολογικά το έξω αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας, δείχνοντας μας πόσο ‘’απο – φασιστικά’’ αντιμετωπίζονται όσοι, όχι μόνο αντιστέκονται και πολεμούν το σύστημά τους, αλλά και αυτοί που συνδέονται μαζί τους με δεσμούς είτε οικογενειακούς ή κοινωνικούς. 

Αναγνωρίζουμε τον αγώνα της Έυης ως συνέχεια της απεργίας πείνας του Μαρτίου, δηλώνοντας την αλληλεγγύη μας εκ των προτέρων σε μετέπειτα στάδια του, σε περίπτωση αρνητικής απόφασης για την αποφυλάκιση της. Διακρίνουμε τα κρατικά κόλπα και τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις της εξουσίας (είτε με αριστερά, είτε δεξιά προσωπεία), με σκοπό το διαχωρισμό του αγωνιστικού κινήματος, την παραδειγματική στοχοποίηση προσώπων και σχέσεων με σκοπό την απομόνωση των ανταρτών πόλης και τον διαμελισμό της αγωνιζόμενης πλευράς της κοινωνίας ανάλογα με το πόσο ‘’νόμιμα΄΄ αντιστέκονται οι ατομικότητες ή συλλογικότητες της.

Την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου, το δικαστικό συμβούλιο καλείται για άλλη μια φορά να αποφασίσει την παράταση ή μη της προφυλάκισης της Εύης Στατήρη.  

 

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΣΤΑΤΗΡΗ ΚΑΙ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΣΑΚΑΛΟΥ.

ΣΥΝ.ΑΛ.Φ.Α

Για τη συνεχιζόμενη ομηρία αιχμαλώτων πολιτικών κρατουμένων και συγγενών

Ανέκαθεν για ένα κράτος ή για οποιοδήποτε σύστημα εξουσίας η επιβολή και η διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης αποτελούσε μείζον ζήτημα. Βασική προϋπόθεση είναι η ομαλή λειτουργία του συστήματος μέσα από τις κοινωνικές σχέσεις και δεσμούς που το διέπουν και το συντηρούν, η οποία επιτυγχάνεται με δύο τρόπους, με την επικοινωνιακή προπαγάνδα που αφορά το σύνολο της κοινωνίας- σκορπώντας με αυτήν άλλοτε τον φόβο και άλλοτε την ηρεμία ότι μέσα από την εθνική ενότητα όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε-και με την εκδικητική τιμωρία που στόχο έχει τα μαχόμενα και αγωνιστικά κομμάτια της αλλά και τον παραδειγματισμό των υπολοίπων.

Η κοινωνική ομαλότητα είναι άμεσα συνδεδεμένη και ανάλογη με το ζήτημα της καταστολής. Τα τελευταία χρόνια η ομαλότητα αυτή έχει διαταραχτεί λόγο της πολυδιάστατης κρίσης με αποτέλεσμα την αύξηση της έντασης της καταστολής, η οποία βρίσκει τρόπους εφόρμησης μέσα από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, όπως τα σώματα ασφαλείας, το δικαστικό οχετό (δικαστές, εισαγγελείς, ανακριτές), τις φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης κ.α. Συνέχεια ανάγνωσης Για τη συνεχιζόμενη ομηρία αιχμαλώτων πολιτικών κρατουμένων και συγγενών

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

   Τις τελευταίες 2 εβδομάδες από τις 2 Μάρτη συγκεκριμένα, οι πολιτικοί κρατούμενοι στην Ελλάδα έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας με σκοπό την κατάργηση των ‘’αντιτρομοκρατικών νόμων’’, την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης του ‘’κουκουλονόμου’’, την οριοθέτηση του αποδεικτικού στοιχειού του DNA, την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ΄,  και την απελευθέρωση του καταδικασμένου για την Ε.Ο. 17Ν Σάββα Ξηρού για λόγους υγείας. Συγχρόνως τα μέλη της Ε.Ο. Σ.Π.Φ. ξεκινούν απεργία πείνας με αίτημα την απελευθέρωση των συγγενικών και φιλικών τους προσώπων που προφυλακίστηκαν για την υπόθεση της απόδρασης του φυλακισμένου πυρήνα. Επίσης στεκόμαστε αλληλέγγυοί στους αναρχικούς, Πάνο Μιχαλάκογλου, ο οποίος ξεκίνησε αποχή συσσιτίου σε ένδειξη αλληλεγγύης στην Σ.Π.Φ. και στην Αγγελική Σπυροπούλου η οποία ξεκίνησε απεργία πείνας μαζί με τα φυλακισμένα μέλη της Σ.Π.Φ. μετά τη σύλληψη της. Παραθέτουμε ένα συγκεντρωτικό πλαίσιο των αιτημάτων τα οποία σαν συνέλευση αλληλεγγύης στηρίζουμε εξίσου το ίδιο:  

   1) Την κατάργηση του «αντιτρομοκρατικού» νόμου του 2001, του άρθρου 187 περί ‘’εγκληματικής οργάνωσης’’.

   2) Την κατάργηση του «αντιτρομοκρατικού» νόμου του 2004, του άρθρου 187Α περί ‘’τρομοκρατικής οργάνωσης’’.

   3) Την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά «κουκουλονόμο».

   4) Την κατάργηση του νόμου για τις φυλακές τύπου Γ΄.

   5) Την απελευθέρωση του καταδικασμένου για την Ε.Ο. 17Ν Σάββα Ξηρού για λόγους υγείας,  που η εξουσία επί 13 χρόνια τώρα εξοντώνει μεθοδικά και εκδικητικά,.

   6) Την οριοθέτηση ζητημάτων για την επεξεργασία και χρήση του γενετικού υλικού (DNA).

  • την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
  • την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί
  • την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων

   7) Την απελευθέρωση των συγγενικών και φιλικών προσώπων της Ε.Ο. Σ.Π.Φ.

   Ο αγώνας που μόλις ξεκίνησε μπορεί να χαρακτηριστεί ως τον πιο σημαντικό και δυνατό αγώνα των πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης κι εδώ έρχεται η δικιά μας ευθύνη να τον αντιληφθούμε και να τον προωθήσουμε ως τέτοιο. Η βαρύτητα αυτού του αγώνα έχει οριστεί από τη φύση των αιτημάτων και θα μπορούσαμε να πούμε ότι ξεπερνάει ακόμα και τα ίδια. Είναι αγώνας κατά της καταστολής, της  παγκόσμιας καταστολής, που έχει επιβληθεί, διευρύνεται  και δυναμώνει. Είναι αγώνας άμεσα συνδεδεμένος με τον συνολικότερο αγώνα, τον αγώνα δηλαδή, για την ανατροπή και την επανάσταση.

   Η συνέχιση της πολιτικής που ασκείται την τελευταία πενταετία στην Ελλάδα με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και την εξοντωτική επίθεση που δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται η κοινωνία, συναρτάται άμεσα με την αύξηση της καταστολής που σκοπό έχει τη διάσωση του υπερεθνικού κεφαλαίου και τη εξασφάλιση της συνέχισης της ομαλής λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Μια επίθεση που ανέλαβαν να υλοποιήσουν  η τρόικα και οι ντόπιοι υπηρέτες τους και βρήκε εφαρμογή μέσα από την υπογραφή των μνημονίων, που επέβαλαν μια σειρά σκληρών και απάνθρωπων μέτρων. Μια επίθεση που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την συνέχιση της καταστολής ακόμα και στα πλαίσια της πολιτικής που θέτει η αριστερή κυβέρνηση, σχετικά με τη συνέχιση των ευρωπαϊκών συμβάσεων.

   Έχοντας ως στόχο την καταπολέμηση κάθε μορφής αντίστασης και αγώνα που θέτει ως στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής, η κρατική καταστολή ανάγεται (από τη μεριά του κράτους) ως μείζον ζήτημα της κεντρικής πολιτικής εξουσίας, ιδιαίτερα μια περίοδο όπως αυτή που διανύουμε τα τελευταία χρόνια, όπου τίθεται περισσότερο από ποτέ το ζήτημα της ανατροπής και της επανάστασης.

   Η αύξηση της έντασης της καταστολής έχει στοχεύσει τόσο στην αποκλιμάκωση και καταστολή των πιο μαζικών μορφών αντίστασης και αγώνα όπως για παράδειγμα η διάλυση των συγκρουσιακών απεργιακών κινητοποιήσεων τα προηγούμενα χρόνια, ο αγώνας στις Σκουριές και τη Κερατέα, αλλά πολύ περισσότερο στον πόλεμο εναντίων των πολιτικών του αντιπάλων, εκείνων δηλαδή που αμφισβητούν έμπρακτα το μονοπώλιο της βίας του κράτους και κατά συνέπεια την ίδια την κυριαρχία του και δεν είναι άλλοι από τους ένοπλους αντάρτες, τους προωθημένους μαχητές του κινήματος.

   Οι ‘’αντιτρομοκρατικοί νόμοι’’, τα ειδικά καθεστώτα, ο κουκουλονόμος, οι φυλακές τύπου Γ, το DNA, οι ειδικές συνθήκες κράτησης  κ.α. είναι νομοθεσίες που εξόπλισαν τον νομικό και κατασταλτικό οπλοστάσιο του κράτους τα τελευταία 15 χρόνια. Είναι η επέκταση της καταστολής του συνολικότερου αγώνα για την ανατροπή.

   Το ζήτημα των φυλακών είναι κομμάτι της ευρύτερης καταστολής η οποία συναρτάται άμεσα με την οικονομική κρίση και τη κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα και η οποιαδήποτε συνέχεια των ευρωπαϊκών συμβάσεων και των μέτρων που έρχονται ως εντολές των υπερεθνικών δυνάμεων σημαίνει αυτόματα και τη συνέχιση της.

   Η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι κομμάτι του επαναστατικού κινήματος και θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο αγώνα που να συγκεντρώνει τόσο τους πολιτικούς κρατούμενους όσο και τον Α/Α χώρο αλλά και τα ευρύτερα αγωνιστικά κοινωνικά κομμάτια. Οφείλουμε να υποδείξουμε εμείς οι ίδιοι την πολιτική διάσταση και βαρύτητα του αγώνα και να μη σταθούμε μονάχα στην αντιπληροφόρηση του λόγου τους αλλά να οξύνουμε με όλα τα μέσα και τους τρόπους τον αγώνα αυτό.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ (ΣΥΝ.ΑΛ.Φ.Α.)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ

Την τελευταία πενταετία με το ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, τα λαϊκά στρώματα δέχτηκαν και συνεχίζουν να δέχονται μια πρωτοφανή και εξοντωτική επίθεση με μοναδικό σκοπό τη διάσωση του υπερεθνικού κεφαλαίου και τη εξασφάλιση της συνέχισης της ομαλής λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Μια επίθεση που ανέλαβαν να υλοποιήσουν  η τρόικα και οι ντόπιοι υπηρέτες τους και βρήκε εφαρμογή μέσα από την υπογραφή των μνημονίων, που επέβαλαν μια σειρά σκληρών και απάνθρωπων μέτρων. Μέτρα τα οποία έχουν οδηγήσει μέχρι σήμερα χιλιάδες στην αυτοκτονία και έχουν βυθίσει εκατομμύρια στη φτώχεια και την ανεργία.
Η επίθεση του κεφαλαίου συνοδεύεται με την αύξηση της κρατικής καταστολής τόσο για την εξασφάλιση της επιβολής των μνημονίων όσο και για την καταπολέμηση κάθε μορφής αντίστασης και αγώνα που θέτει ως στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Η κρατική καταστολή ανάγεται (από τη μεριά του κράτους) ως μείζον ζήτημα της κεντρικής πολιτικής εξουσίας, ιδιαίτερα μια περίοδο όπως αυτή που διανύουμε τα τελευταία χρόνια, που τίθεται περισσότερο από ποτέ το ζήτημα της ανατροπής και της επανάστασης. Συνέχεια ανάγνωσης ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Φυλακισμένους Αγωνιστές & Ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης

Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Φυλακισμένους Αγωνιστές & Ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης, βρίσκεται κάθε Τετάρτη στις 19:00 στην Κατάληψη Ευαγγελισμού.

Επικοινωνία με την Συνέλευση: synalfa[@]espiv[.]net

Κείμενο για τις μεταγωγές κρατουμένων | Πάτρα

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΓΩΓΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΥΠΟΥ Γ΄, ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ

Όλο το πρfilakes_frouria_ipsistis_asfaleiasοηγούμενο διάστημα, παράλληλα με την απροκάλυπτη λεηλασία των κοινωνικών κεκτημένων και την επιβολή της εξαθλίωσης, ο κρατικός μηχανισμός επιδόθηκε στη δημιουργία ενός κλίματος τρομοϋστερίας και ευθείας επίθεσης απέναντι στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, αναπόσπαστο κομμάτι των οποίων αποτελούν οι ένοπλοι αντάρτες, προκειμένου να αποδυναμώσει την επαναστατική δράση και να επενδύσει στο δόγμα νόμος και τάξη. Σε αυτό το πλαίσιο ψηφίστηκε τον Ιούνιο του 2014 το νομοσχέδιο για τη δημιουργία των φυλακών τύπου Γ΄, φυλακές με αναβαθμισμένη την καταστολή, την εκδικητικότητα, την επιτήρηση και την απομόνωση στο εσωτερικό τους. Μια φυλακή η οποία θα στέκεται επιβλητικά και παραδειγματικά πάνω από τα κεφάλια όσων αγωνίζονται ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο αλλά και όσων κρατουμένων είναι “απείθαρχοι” ή θεωρούνται “επικίνδυνοι” στις ήδη υπάρχουσες δομές εγκλεισμού. Συνέχεια ανάγνωσης Κείμενο για τις μεταγωγές κρατουμένων | Πάτρα

Κείμενο Δ. Πολίτη,Α.-Δ. Μπουρζούκου,Γ. Μιχαηλίδη ,για την απεργία πείνας

wolvesΞεκινώντας έναν πρώτον απολογισμό του αγώνα που δόθηκε από τον Νίκο και κατ’επέκταση από εμάς, θα προσπαθήσουμε να ακουμπήσουμε όλα αυτά τα σημεία που διαμόρφωσαν τις συνθήκες και την πορεία του. Θα πρέπει, καταρχάς, να εστιάσουμε το βλέμμα μας στον κόσμο που έκανε εφικτό αυτόν τον αγώνα, στο κίνημα αλληλεγγύης που με τη δυναμική του αφύπνισε ένα μεγάλο κομμάτι των καταπιεσμένων και έδειξε ότι ο μόνος τρόπος διεκδίκησης και αντίστασης είναι ο πολύμορφος και αδιαμεσολάβητος αγώνας.

Αντιλαμβανόμαστε τη σημασία ανάλυσης και διεύρυνσης ενός πολιτικού διαλόγου γύρω από τις στιγμές αγώνα με στόχο την ουσιαστική απεμπλοκή (στα πλαίσια μιας διαλεκτικής κριτικής) από αγκυλώσεις και αντιθέσεις που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας, τόσο λόγω της ίδιας της φύσης του αιτήματος, όσο και της έκβασης. Αγκυλώσεις που δυστυχώς αφήνουν χώρο σε μια άγονη –και ίσως σε στιγμές κακόβουλη– κριτική να αναπτυχθεί, με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίσει το κίνημα αλληλεγγύης από τον αγώνα, οδηγώντας το σε μια εσωστρέφεια και εν τέλει στην αδρανοποίηση της δυναμικής του. Συνέχεια ανάγνωσης Κείμενο Δ. Πολίτη,Α.-Δ. Μπουρζούκου,Γ. Μιχαηλίδη ,για την απεργία πείνας

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Πρόλογος και μια «πρόχειρη» αποτίμηση
Μετά από ένα χρόνο δράσης και περίπου δύο χρόνια παύσης σαν συνέλευση αλληλεγγύης Ηρακλείου επανερχόμαστε ξανά. Σα μια μικρή ανασκόπιση, είχαμε εκδώσει δύο έντυπα, το ένα σχετικά με τις απόψεις μας πάνω στην αλληλεγγύη και το δεύτερο σε συνδιαμόρφωση με την Ε.Ο ΣΠΦ. Είχαμε συμμετοχή στο πανελλαδικό ταμείο οικονομικής στήριξης των φυλακισμένων αγωνιστών και οργανώσαμε εκδηλώσεις πάντα σε επαφή κι επικοινωνία με τους πολιτικούς κρατούμενους αλλά και με τη συνέλευση αλληλεγγύης της Αθήνας. Η λειτουργία της συνέλευσης διακόπηκε απότομα. Χωρίς να αναφερθούμε στους λόγους εκτενέστερα θα χαρακτηρίζαμε τους εαυτούς μας εν μέρει ασυνεπής (τουλαχιστον τους εναπομείναντες σε αυτή τη συνέλευση μιας και η σύνθεση της εμπεριέχει καινούριους συντρόφους-ισσες) απέναντι τόσο στους φυλακισμένους συντρόφους μας όσο και στο υπόλοιπο κίνημα αλληλεγγύης. (Χρησιμοποιώντας φυσικά τον όρο «κίνημα αλληλεγγύης», δεν αναφερόμαστε σε ένα οργανωμένο κίνημα με σταθερές βάσεις κ δομές που είναι προφανές ότι δεν υπάρχει αλλα στις ομαδοποιήσεις εκείνες και στις συλλογικότητες που κατά καιρούς η σε μία πιο σταθερή βάση ασχολούνται με τα ζητήματα των φυλακισμένων αγωνιστών/ριων).

Αναγνωρίζοντας λοιπόν πάντα την ανάγκη για τη στήριξη σε όλα τα επίπεδα (οικονομικά, ηθικά, υλικά) των φυλακισμένων συντρόφων, προβαίνουμε στην ανασυγκρότηση αυτής της συνέλευσης.

Για την αλληλεγγύη
Παρατηρώντας την τελευταία τετραετία στην Ελλάδα, ο αριθμός των πολιτικών κρατουμένων αυξομειώνεται συνεχώς. Από συγκρουσιακούς διαδηλωτές μέχρι ένοπλους αντάρτες, κι από απλές οπλοκατοχές μέχρι την ποινικοποίηση φιλικών σχέσεων, είναι αρκετοί αυτοί οι οποίοι γεύονται για λίγο ή πολύ αυτή τη σάπια γεύση της φυλακής. Αρκετοί δε αυτοί που φιλοδωρούνται με σκληρούς περιοριστικούς όρους, μπαίνοντας σε μια τροχιά συνεχούς αστυνομικού και κρατικού ελέγχου. Όλοι όμως καταγράφονται σε μια μαύρη αντιτρομοκρατική λίστα ως υποψήφιοι θύτες «εγκληματικών πράξεων» και όχι φυσικά ως πολιτικοί αντίπαλοι της εκάστοτε εξουσίας.

Από τον άγριο ξυλοδαρμό των τεσσάρων του Βελβεντού, τα 1000 και χρόνια σύνολο φυλάκισης των ανταρτών της ΣΠΦ, τα 11 φορές ισόβια του ένοπλου αντάρτη Δημήτρη Κουφοντίνα, τη συνεχή δημόσια προβολή του Νίκου Μαζιώτη και της Πόλας Ρούπα ως τρομοκράτες με σκοπό να δυσφημήσουν τόσο την ακεραιότητα όσο και την αγωνιστικη τους δράση, τον ακρωτηριασμό του Σίμου Σεϊσίδη, την εξόντωση του Σάββα Ξηρού, της στέρηση αδειών και εξόδου, την επίκύρηξη αγωνιστών με εκατομμύρια ευρώ, την τότε άρνηση αποφυλάκισης της Στέλλας Αντωνίου για λόγους υγείας, μέχρι και την πρόσφατη απόφαση για 25 χρόνια φυλάκισης χωρίς βάσιμα στοιχεία του Α. Θεοφίλου και πόσα ακόμα για τα οποία δε θα έφτανε ένα πενηντασέλιδο τετράδιο να καταγράψουμε, η εκδικητική μανία του κράτους και των δικαστικών αρχών είναι πλεόν ολοφάνερη.
Στην κοινωνική συνθήκη αναγράφεται η λέξη «πόλεμος» και πάνω εκεί υποχρεούμαστε να ακροβατήσουμε ακόμη και αν είναι να γκρεμοτσακιστούμε.
Κι αυτό το γνωρίζουν τόσο το κράτος όσο και οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί γι’ αυτό εκδικούνται, φυλακίζουν, δυσφημούν, επιτίθονται και ξυλοκοπούν, τόσο μέσα όσο και έξω από τις φυλακές. Γι’ αυτό μοιράζουν δεκάδες δεκάδες τα χρόνια φυλάκισης, γι’ αυτό επιβάλλουν σκληρούς περιοριστικούς όρους, γι’ αυτό δαπανούν εκατομμύρια ευρώ για να χτίζουν κλουβιά υψίστης ασφαλείας. Κι όλα αυτά γι’ αυτούς που αγωνίζονται και γι’ αυτούς που θα αποφασίσουν να αγωνιστούν.

Η αλληλεγγύη για μας είναι μια λέξη πιο βαθιά και πολύπλοκη που κρύβει μέσα της πολλά συναισθήματα, λόγια και πράξεις. Εύκολα ξεστομίζεται αλλά πράττεται και βρίσκει εφαρμογή μέσα από πολλές δυσκολίες. Η αλληλεγγύη δεν είναι μονάχα μια αφίσσα, η οικονομική στήριξη ή η παρουσία μας μέσα κι έξω απ’ τις δικαστικές αίθουσες (χωρίς φυσικά να απαξιώνονται τέτοιου είδους πρακτικές). Η αλληλεγγύη γεννιέται κι επιβιώνει μέσα από τη συντροφικότητα, την ειλικρίνια και την αναγνώρισης της ανάγκης για σύμπραξη, οργάνωση και συνέχιση ενός κοινού αγώνα με όλα τα μέσα. Ένας αγώνας που δεν ξεκίνησε σήμερα, αλλά κληρονομήσαμε και οφείλουμε να τον εξελίξουμε και να τον παραδώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας.

Γι’ αυτό τόσο το κίνημα αλληλεγγύης όσο και οι φυλακισμένοι αγωνιστές, είναι αναγκαίο να επιδιώκουν τη σύνδεση μεταξύ τους και να δημιουργούν, όπως έχει χιλιοειπωθεί, μια αμφίδρομη σχέση. Αυτό πρέπει να είναι το πρώτο και πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της σχέση αυτής, που αντικατοπτρίζει στην ουσία, όπως προαναφέραμε, τη συντροφικότητα και ειλικρίνια μεταξύ μας. Η αλληλεγγύη δημιουργείται και συντηρείται τόσο ατομικά όσο και συλλογικά και δε θα πρέπει να αποτελεί ξεχωριστό αλλά αναπόσπαστο κομμάτι της δράσης μας. Άλλοτε με οικονομική στήριξη, άλλοτε με ηθική κι άλλοτε με δράσεις έμπρακτης αλληλεγγύης, θα πρέπει να συνυπάρχει σε όλες της τις μορφές και να πηγάζει μέσα από κινηματικές διαδικασίες, με πρώτο βήμα την κοινωνικοποίηση της εκάστοτε υπόθεσης και την ανάδειξή της αποφεύγοντας νομικά τερτίπια «ενοχής» κι «αθώοτητας» που συνήθως αποπροσανατολίζουν.
Η αλληλεγγύη δεν προϋποθέτει ταύτιση λόγου και δράσης, αλλά την αντίληψη ότι ανεξάρτητα από στρατηγικές ή τακτικες, ανεξάρτητα από τάσεις και ρεύματα, βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά του κοινωνικού πολέμου, αυτήν της συνειδητής ρήξης με τον κόσμο της εξουσίας. Άλλωστε, κάθε δίωξη και κάθε φυλάκιση είναι και μία άσκηση για το κράτος, πάνω στην οποία στήνεται, όχι μονάχα η αντιπαράθεση του εκάστοτε αγωνιστή με τους διωκτικούς μηχανισμούς, αλλά κι η δοκιμασία της δυναμικής ολόκληρού του κινήματος απέναντι τους. Για μας η κοινωνική ανάδειξη των υποθέσεων, η συνεχής κοινωνική ανάδειξη της ύπαρξης πολιτικών κρατουμένων, η προπαγάνδιση του λόγου τους, η συνεχής επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων , η κοινή χάραξη στρατηγικής, αποτελούν μικρές γέφυρες ελευθερίας και συγχρόνως πλήγματα στην καρδιά του κράτους. Είναι αυτά που θα συμβάλλουν σε μια επαναστατική προοπτική και θα δημιουργήσουν τις συνθήκες για να βαδίσουμε όλοι μαζί στο δρόμο για την Ελευθερία.

Αναφερόμενοι, λοιπόν, στο ζήτημα της αλληλεγγύης και βάζοντας κάποια πρώτα χαρακτηριστικά δεν θα μπορούσαμε να παραμείνουμε μόνο στην εγχώρια αναλυση του αλλα θα μας ενδιέφερε ιδίαιτερα και το διεθνές της κομμάτι. Αρκετόι σύντροφοι/ισσες βασανίζονται, εκδιώκονται και φυλακίζονται για τις πολιτικές τους επιλογές, τις ιδέες τους και την ανατρεπτική τους δράση σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον, εδώ και μία τριετία έχει δημιουργηθει ένα άτυπο δικτυο διεθνής αλληλεγγύης μέσα από την δημοσιοποίηση κειμένων, δράσεων αλλά και συνεχών επιθέσεων σε καπιταλιστικούς, κρατικούς και αστυνομικούς στόχους μέσω του δικτύου της FAI/IRF και όχι μόνο. Γι’ αυτό το λόγο η δράση μας δε θέλουμε να έχει αποκλειστικά αποδέκτες συντρόφους στα ελληνικά κελιά αλλά σε όλο τον κόσμο.

Συν.αλ.φα
(Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αγωνιστές)

Διευθύνσεις Πολιτικών Κρατουμένων (Τελευταία Ενημέρωση 23/4/13)

Για  αλληλογραφία  με  τη  Σ.Π.Φ.:
Ταχυδρομική Θυρίδα 51076
Τ.Κ. 14510
Νέα Κηφισιά

(Eπίσης):
-Δαμιανός Μπολάνο
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α΄ πτέρυγα,
ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα

– Μιχάλης Νικολόπουλος
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α΄ πτέρυγα,
ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα

– Χάρης Χατζημιχελάκης.
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού Α΄ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

– Παναγιώτης Αργυρού.
Κλειστή Φυλακή Τρικάλων
ΤΚ 42100, Τρίκαλα
(σε δίκη – λαμβάνει γράμματα εδώ : Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α΄ πτέρυγα, ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα)

-Χρήστος Τσάκαλος,
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α΄ πτέρυγα,
ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα

-Γιώργος Νικολόπουλος,
Δικαστική φυλακή Κομοτηνής
ΤΚ 69100, Κομοτηνή
(σε δίκη – λαμβάνει γράμματα εδώ:  Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α΄ πτέρυγα, ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα)

-Γιώργος Πολύδωρος,
Κλειστή Φυλακή Αλικαρνασσού,
ΤΚ 71601,
Αλικαρνασσός, Ηράκλειο Κρήτης.
(σε δίκη – λαμβάνει γράμματα εδώ:  Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α΄ πτέρυγα, ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα)

– Γεράσιμος Τσάκαλος.
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

– Οικονομίδου Όλγα
Δικαστική Φυλακή Διαβατών, Τ.Κ. 57008, Θεσσαλονίκη
(σε δίκη – λαμβάνει γράμματα εδώ :  Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α΄ πτέρυγα, ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα)

—————————————————————-

– Θεόφιλος Μαυρόπουλος.
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

————————————————————————-
– Πολύκαρπος Γεωργιάδης.
Κλειστή Φυλακή Κέρκυρας
ΤΚ 49100,
Κέρκυρα.

– Ευάγγελος Χρυσοχοΐδης
Δικαστική φυλακή Κομοτηνής,
ΤΚ 69100,
Κομοτηνή.

————————————————————————–

– Κωνσταντίνος Σακκάς
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

– Μητρούσιας Αλέξανδρος
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

– Καραγιαννίδης Γιώργος
Δικαστική φυλακή Λάρισας, ΤΚ 21100, Λάρισα
(σε δίκη και λαμβάνει γράμματα εδώ: Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α΄ πτέρυγα, ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα)

————————————————————————-

-Τσιλιανίδης Χαράλαμπος
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

———————————————-

Ράμι Συριανός
Δικαστική φυλακή Λάρισας, Β΄ Πτέρυγα
ΤΚ 41110,
Λάρισα

————————————————————————–

– Δημήτρης Κουφοντίνας.
Κλειστή κεντρική φυλακή Γυναικών Κορυδαλλού – Eιδική πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα.

– Ηρακλής Κωστάρης.
ΚΑΥΦ Κορυδαλλού,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα.

– Σάββας Ξηρός.
Νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα.

– Χριστόδουλος Ξηρός.
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα

—————————————————-

Κουτσιμπέλας Βαγγέλης
Κλειστή Φυλακή Τρικάλων, Δ’ πτέρυγα
ΤΚ 42100
Τρίκαλα

—————————————————-
Αναστάσιος Κ. Θεοφίλου
Γενικό κατάστημα κράτησης Δομοκού, Ε1 πτέρυγα
ΤΚ 35010,
Δομοκός, Φθιώτιδα.
*Ο σύντροφος δεν μπορεί να λάβει βιβλία μέσω ταχυδρομείου, παρά  μόνο μικρού όγκου γράμματα.

—————————————————–

Νίκος Ρωμανός
Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα
ΤΚ 19011
Αυλώνας Αττικής

Ανδρέας – Δημήτρης Μπουρζούκος
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

Δημήτρης Πολίτης
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα

Γιάννης Μιχαηλίδης
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα

—————————————————————–

Κώστας Γουρνάς
Κλειστή Κεντρική Φυλακή Γυναικών Κορυδαλλού – Eιδική πτέρυγα,
ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα

Χριστόφορος Κορτέσης
Κλειστή Κεντρική Φυλακή Γυναικών Κορυδαλλού – Eιδική πτέρυγα,
ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα

Βαγγέλης Σταθόπουλος
Κλειστή Κεντρική Φυλακή Γυναικών Κορυδαλλού – Eιδική πτέρυγα,
ΤΚ 18110, Κορυδαλλός, Αθήνα

Πηγή: Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών

Οι διευθύνσεις των πολιτικών κρατουμένων

– Κωνσταντίνα Καρακατσάνη.
Kατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελαιώνα Θηβών, Δ΄ Πτέρυγα
T.K. 32200,
Θήβα.

 

 

————————————————————————-

Για αλληλογραφία με τη Σ.Π.Φ.:

Τ.Θ. 51076
Τ.Κ. 14510
Νέα Κηφισιά
– Χάρης Χατζημιχελάκης.
Κλειστή Φυλακή Τρικάλων

ΤΚ 42100

Τρίκαλα
– Γεράσιμος Τσάκαλος.
Γενικό κατάστημα κράτησης Δομοκού, Δ1 πτέρυγα
ΤΚ 35010,
Δομοκός, Φθιώτιδα.
– Παναγιώτης Αργυρού.
Γενικό κατάστημα κράτησης Δομοκού, Δ1 πτέρυγα
ΤΚ 35010,
Δομοκός, Φθιώτιδα.

 

– Μιχάλης Νικολόπουλος
Κλειστή φυλακή Τρικάλων,
ΤΚ 42100,
Τρίκαλα.

 

– Οικονομίδου Όλγα

Kατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελαιώνα Θηβών, πτέρυγα Ε΄
TK 32200,
Ελαιώνας Θήβας.

 

-Δαμιανός Μπολάνο

Κλειστή Φυλακή Τρικάλων

ΤΚ 42100

Τρίκαλα

 

-Χρήστος Τσάκαλος,
Γενικό Κατάστημα Κράτησης Γρεβενών,
ΤΚ 51100,
Γρεβενά.

 

-Γιώργος Νικολόπουλος,
Δικαστική φυλακή Κομοτηνής,
ΤΚ 69100,
Κομοτηνή.

 

-Γιώργος Πολύδωρος,

Κλειστή Φυλακή Αλικαρνασσού,
ΤΚ 71601,
Αλικαρνασσός, Ηράκλειο Κρήτης.
————————————————————————-

– Χρήστος Στρατηγόπουλος.
Δικαστική φυλακή Λάρισας,
ΤΚ 41110,
Λάρισα

————————————————————————-

– Πολύκαρπος Γεωργιάδης.
Κλειστή Φυλακή Κέρκυρας
ΤΚ 49100,
Κέρκυρα.

– Ευάγγελος Χρυσοχοΐδης
Δικαστική φυλακή Κομοτηνής,
ΤΚ 69100,
Κομοτηνή.

————————————————————————–

– Κωνσταντίνος Σακκάς
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

 

– Μητρούσιας Αλέξανδρος
Κλειστή φυλακή Πάτρας,
Τ.Κ. 26110,
Πάτρα

 

– Καραγιαννίδης Γιώργος
Δικαστική φυλακή Λάρισας,
ΤΚ 41110,
Λάρισα

 

-Στέλλα Αντωνίου

Κλειστή κεντρική φυλακή Γυναικών Κορυδαλλού – Β’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα.

 

————————————————————————-

– Σίμος Σεισίδης.
Νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα.

————————————————————————-

– Γιάννης Σκουλούδης
Ειδικό κατάστημα κράτησης νέων Αυλώνα,
ΤΚ 19011,
Αυλώνα, Αττική.

-Τζίφκας Σωκράτης

Ειδικό κατάστημα κράτησης νέων Αυλώνα,
ΤΚ 19011,
Αυλώνα, Αττική

 

-Τσιλιανίδης Χαράλαμπος

Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

 

-Δημτσιάδης Δημήτριος

Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

 

-Φεσσάς Δημήτριος

Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα

 

———————————————-

 

-Ράμι Συριανός

Κατάστημα Κράτησης Νιγρίτας

ΤΚ 62200

Νιγρίτα Σερρών

 

——————————————

 

– Θεόφιλος Μαυρόπουλος.

Κατάστημα Κράτησης Μαλανδρίνου

ΤΚ 33053

Μαλανδρίνο Φωκίδας

 

————————————————————————–

– Δημήτρης Κουφοντίνας.
Κλειστή κεντρική φυλακή Γυναικών Κορυδαλλού – Eιδική πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα.

– Ηρακλής Κωστάρης.
ΚΑΥΦ Κορυδαλλού,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα.
– Σάββας Ξηρός.
Νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα.

– Χριστόδουλος Ξηρός.
Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού- Ε’ Πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα.

 

—————————————————-

Καϊλογλου Ευάγγελος

Δικαστική φυλακή Κορυδαλλού – Α’ πτέρυγα,
ΤΚ 18110,
Κορυδαλλός, Αθήνα