Μπροσούρα για την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων, που εκδόθηκε σε 1000 κομμάτια στα πλαίσια της απεργίας πείνας των πολιτικών κρατουμένων από την Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Φυλακισμένους Αγωνιστές
Κατεβάστε/διαβάστε εδώ.
Αρχείο ετικέτας Έντυπα
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Τις τελευταίες 2 εβδομάδες από τις 2 Μάρτη συγκεκριμένα, οι πολιτικοί κρατούμενοι στην Ελλάδα έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας με σκοπό την κατάργηση των ‘’αντιτρομοκρατικών νόμων’’, την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης του ‘’κουκουλονόμου’’, την οριοθέτηση του αποδεικτικού στοιχειού του DNA, την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ΄, και την απελευθέρωση του καταδικασμένου για την Ε.Ο. 17Ν Σάββα Ξηρού για λόγους υγείας. Συγχρόνως τα μέλη της Ε.Ο. Σ.Π.Φ. ξεκινούν απεργία πείνας με αίτημα την απελευθέρωση των συγγενικών και φιλικών τους προσώπων που προφυλακίστηκαν για την υπόθεση της απόδρασης του φυλακισμένου πυρήνα. Επίσης στεκόμαστε αλληλέγγυοί στους αναρχικούς, Πάνο Μιχαλάκογλου, ο οποίος ξεκίνησε αποχή συσσιτίου σε ένδειξη αλληλεγγύης στην Σ.Π.Φ. και στην Αγγελική Σπυροπούλου η οποία ξεκίνησε απεργία πείνας μαζί με τα φυλακισμένα μέλη της Σ.Π.Φ. μετά τη σύλληψη της. Παραθέτουμε ένα συγκεντρωτικό πλαίσιο των αιτημάτων τα οποία σαν συνέλευση αλληλεγγύης στηρίζουμε εξίσου το ίδιο:
1) Την κατάργηση του «αντιτρομοκρατικού» νόμου του 2001, του άρθρου 187 περί ‘’εγκληματικής οργάνωσης’’.
2) Την κατάργηση του «αντιτρομοκρατικού» νόμου του 2004, του άρθρου 187Α περί ‘’τρομοκρατικής οργάνωσης’’.
3) Την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά «κουκουλονόμο».
4) Την κατάργηση του νόμου για τις φυλακές τύπου Γ΄.
5) Την απελευθέρωση του καταδικασμένου για την Ε.Ο. 17Ν Σάββα Ξηρού για λόγους υγείας, που η εξουσία επί 13 χρόνια τώρα εξοντώνει μεθοδικά και εκδικητικά,.
6) Την οριοθέτηση ζητημάτων για την επεξεργασία και χρήση του γενετικού υλικού (DNA).
- την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
- την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί
- την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων
7) Την απελευθέρωση των συγγενικών και φιλικών προσώπων της Ε.Ο. Σ.Π.Φ.
Ο αγώνας που μόλις ξεκίνησε μπορεί να χαρακτηριστεί ως τον πιο σημαντικό και δυνατό αγώνα των πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης κι εδώ έρχεται η δικιά μας ευθύνη να τον αντιληφθούμε και να τον προωθήσουμε ως τέτοιο. Η βαρύτητα αυτού του αγώνα έχει οριστεί από τη φύση των αιτημάτων και θα μπορούσαμε να πούμε ότι ξεπερνάει ακόμα και τα ίδια. Είναι αγώνας κατά της καταστολής, της παγκόσμιας καταστολής, που έχει επιβληθεί, διευρύνεται και δυναμώνει. Είναι αγώνας άμεσα συνδεδεμένος με τον συνολικότερο αγώνα, τον αγώνα δηλαδή, για την ανατροπή και την επανάσταση.
Η συνέχιση της πολιτικής που ασκείται την τελευταία πενταετία στην Ελλάδα με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και την εξοντωτική επίθεση που δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται η κοινωνία, συναρτάται άμεσα με την αύξηση της καταστολής που σκοπό έχει τη διάσωση του υπερεθνικού κεφαλαίου και τη εξασφάλιση της συνέχισης της ομαλής λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Μια επίθεση που ανέλαβαν να υλοποιήσουν η τρόικα και οι ντόπιοι υπηρέτες τους και βρήκε εφαρμογή μέσα από την υπογραφή των μνημονίων, που επέβαλαν μια σειρά σκληρών και απάνθρωπων μέτρων. Μια επίθεση που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την συνέχιση της καταστολής ακόμα και στα πλαίσια της πολιτικής που θέτει η αριστερή κυβέρνηση, σχετικά με τη συνέχιση των ευρωπαϊκών συμβάσεων.
Έχοντας ως στόχο την καταπολέμηση κάθε μορφής αντίστασης και αγώνα που θέτει ως στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής, η κρατική καταστολή ανάγεται (από τη μεριά του κράτους) ως μείζον ζήτημα της κεντρικής πολιτικής εξουσίας, ιδιαίτερα μια περίοδο όπως αυτή που διανύουμε τα τελευταία χρόνια, όπου τίθεται περισσότερο από ποτέ το ζήτημα της ανατροπής και της επανάστασης.
Η αύξηση της έντασης της καταστολής έχει στοχεύσει τόσο στην αποκλιμάκωση και καταστολή των πιο μαζικών μορφών αντίστασης και αγώνα όπως για παράδειγμα η διάλυση των συγκρουσιακών απεργιακών κινητοποιήσεων τα προηγούμενα χρόνια, ο αγώνας στις Σκουριές και τη Κερατέα, αλλά πολύ περισσότερο στον πόλεμο εναντίων των πολιτικών του αντιπάλων, εκείνων δηλαδή που αμφισβητούν έμπρακτα το μονοπώλιο της βίας του κράτους και κατά συνέπεια την ίδια την κυριαρχία του και δεν είναι άλλοι από τους ένοπλους αντάρτες, τους προωθημένους μαχητές του κινήματος.
Οι ‘’αντιτρομοκρατικοί νόμοι’’, τα ειδικά καθεστώτα, ο κουκουλονόμος, οι φυλακές τύπου Γ, το DNA, οι ειδικές συνθήκες κράτησης κ.α. είναι νομοθεσίες που εξόπλισαν τον νομικό και κατασταλτικό οπλοστάσιο του κράτους τα τελευταία 15 χρόνια. Είναι η επέκταση της καταστολής του συνολικότερου αγώνα για την ανατροπή.
Το ζήτημα των φυλακών είναι κομμάτι της ευρύτερης καταστολής η οποία συναρτάται άμεσα με την οικονομική κρίση και τη κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα και η οποιαδήποτε συνέχεια των ευρωπαϊκών συμβάσεων και των μέτρων που έρχονται ως εντολές των υπερεθνικών δυνάμεων σημαίνει αυτόματα και τη συνέχιση της.
Η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι κομμάτι του επαναστατικού κινήματος και θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο αγώνα που να συγκεντρώνει τόσο τους πολιτικούς κρατούμενους όσο και τον Α/Α χώρο αλλά και τα ευρύτερα αγωνιστικά κοινωνικά κομμάτια. Οφείλουμε να υποδείξουμε εμείς οι ίδιοι την πολιτική διάσταση και βαρύτητα του αγώνα και να μη σταθούμε μονάχα στην αντιπληροφόρηση του λόγου τους αλλά να οξύνουμε με όλα τα μέσα και τους τρόπους τον αγώνα αυτό.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ (ΣΥΝ.ΑΛ.Φ.Α.)
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ
Την τελευταία πενταετία με το ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, τα λαϊκά στρώματα δέχτηκαν και συνεχίζουν να δέχονται μια πρωτοφανή και εξοντωτική επίθεση με μοναδικό σκοπό τη διάσωση του υπερεθνικού κεφαλαίου και τη εξασφάλιση της συνέχισης της ομαλής λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Μια επίθεση που ανέλαβαν να υλοποιήσουν η τρόικα και οι ντόπιοι υπηρέτες τους και βρήκε εφαρμογή μέσα από την υπογραφή των μνημονίων, που επέβαλαν μια σειρά σκληρών και απάνθρωπων μέτρων. Μέτρα τα οποία έχουν οδηγήσει μέχρι σήμερα χιλιάδες στην αυτοκτονία και έχουν βυθίσει εκατομμύρια στη φτώχεια και την ανεργία.
Η επίθεση του κεφαλαίου συνοδεύεται με την αύξηση της κρατικής καταστολής τόσο για την εξασφάλιση της επιβολής των μνημονίων όσο και για την καταπολέμηση κάθε μορφής αντίστασης και αγώνα που θέτει ως στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Η κρατική καταστολή ανάγεται (από τη μεριά του κράτους) ως μείζον ζήτημα της κεντρικής πολιτικής εξουσίας, ιδιαίτερα μια περίοδο όπως αυτή που διανύουμε τα τελευταία χρόνια, που τίθεται περισσότερο από ποτέ το ζήτημα της ανατροπής και της επανάστασης. Συνέχεια ανάγνωσης ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ
Inside out – για να έρθουν τα μέσα έξω (έντυπο)
Το παρόν έντυπο εκδόθηκε σε 3.000 αντίτυπα από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης και Οικονομικής Υποστήριξης Φυλακισμένων Αγωνιστών, Πολιτικών Κρατουμένων & Διωκόμενων Συντρόφων – Ηράκλειο Κρήτης σε συνδιαμόρφωση με τα φυλακισμένα μέλη της Ε.Ο. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς.
Περιλαμβάνει τοποθετήσεις, κριτικές και διαλόγους μεταξύ της Συνέλευσης και της Ε.Ο. Σ.Π.Φ. που έλαβαν χώρα σε διάστημα σχεδόν ενός χρόνου (Απρίλης 2011 – Γενάρης 2012) πάνω σε μια σειρά πολιτικά ζητήματα που θεωρούμε ότι απασχολούν όχι μόνο τους «εμπλεκόμενους» στην έκδοση αλλά και πάρα πολλούς άλλους συντρόφους.
Σημειώνεται ότι δεν γίνεται καμία αναφορά στις πιο πρόσφατες εξελίξεις της υπόθεσης, καθώς και στην απεργία πείνας των μελών της ΣΠΦ και του αναρχικού επαναστάτη Θεόφιλου Μαυρόπουλου διότι τα κείμενα έχουν συνδιαμορφωθεί χρονικά πολύ νωρίτερα. Συγκεκριμένα, φιλοδοξία μας ήταν το έντυπο να κυκλοφορήσει πριν από τη 2η δίκη για την υπόθεση της Ε.Ο. Σ.Π.Φ. που ξεκίνησε το Δεκέμβρη του 2011 και συνεχίζεται αυτήν την περίοδο. Ωστόσο, ποικίλες «εσωτερικές» και «εξωτερικές» δυσκολίες και προβλήματα μάς οδήγησαν στην έκδοση με σχετικά μεγάλη καθυστέρηση.
Την έκδοση εκτός από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης και την Ε.Ο. Σ.Π.Φ., στήριξε υλικά-οικονομικά και η κολεκτίβα «Λάδι στα Γρανάζια του Κινήματος».
Ηράκλειο Κρήτης, Ιούλης 2012
Διαβάστε – κατεβάστε τη μπροσούρα ηλεκτρονικά εδώ.
Ευχαριστούμε τους συντρόφους από το anarxeio.gr για την τεχνική βοήθεια και την ανάρτηση του εντύπου στο site τους για την ηλεκτρονική διακίνηση-ανάγνωση.
Πολιτική δήλωση από τα 9 φυλακισμένα μέλη της Ε.Ο Σ.Π.Φ στα πλαίσια του δικάστηρίου για το Χαλάνδρι
) Η «αθωότητα» του θύματος και η «ενοχή» του «θηρευτή».
Στις 14 του Δεκέμβρη ορίστηκε το δεύτερο δικαστήριο του κράτους εναντίον της επαναστατικής αναρχικής οργάνωσης Σ.Π.Φ.. Πρόκειται για τη δίκη της υπόθεσης των τριών επιθέσεων της Σ.Π.Φ. με εκρηκτικούς μηχανισμούς (σπίτι υφυπουργού δημόσιας τάξης Χηνοφώτη, υπουργείο Μακεδονίας –Θράκης, οικία της πολιτικού Λούκας Κατσέλη) καθώς και την κατοχή ενός εκρηκτικού μηχανισμού.
Η πρώτη δίκη της ίδιας υπόθεσης τελείωσε το καλοκαίρι του 2011 καταδικάζοντας σε 37 χρόνια φυλακής δύο μέλη της Σ.Π.Φ. Χ. Χατζημιχελάκη και Π. Αργυρού και επιβάλλοντας μεγάλες ποινές κάθειρξης στους υπόλοιπους κατηγορούμενους που δεν έχουν καμία σχέση με την οργάνωση. Τώρα θα δικαστούν τέσσερα μέλη της Σ.Π.Φ. (Δ. Μπολάνο. Γ. Νικολόπουλος, Μ. Νικολόπουλος, Χ. Τσάκαλος) που ήταν καταζητούμενοι κατά την πρώτη εκδίκαση της υπόθεσης.
Αυτό το δικαστήριο είναι η συνέχεια μιας σειράς δικαστηρίων που θα διεξαχθούν εναντίον μας σχηματίζοντας έναν εισαγγελικό γόρδιο δεσμό απέναντί μας.
Η άποψή μας για τη δικαιοσύνη είναι ήδη γνωστή. Την έχουμε γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων μας. Δηλώνουμε περήφανα την «ενοχή» μας απέναντι στο σύστημα τους.
Είμαστε εχθροί των νόμων, της εξουσίας, της αστυνομίας, των δικαστηρίων, των φυλακών, των συνόρων, της εκμετάλλευσης και συνολικότερα του πολιτισμού της υποταγής και του συμβιβασμού. Για μας δεν υπάρχουν αθώοι. Υπάρχουν μονάχα επιλογές.
Ή εξεγερμένος ή συμβιβασμένος, ή αντάρτης ή υπήκοος ή άνθρωπος ή δούλος. Εμείς σ’ αυτή τη ζωή διαλέξαμε να είμαστε οι λύκοι και όχι τα θύματα. Γι’ αυτό σας χαρίζουμε την «αθωότητα» του θύματος και κρατάμε την «ενοχή» του θηρευτή.
Με αυτό το σκεπτικό θέλουμε να αντιστρέψουμε τους όρους των δικαστηρίων που έχουν δρομολογήσει εναντίον μας. Είτε μέσα από την περιφρονητική απουσία μας σε κάποια απ’ αυτά, είτε με την απόλυτη εχθρική παρουσία μας, επιδιώκουμε να προκαλέσουμε μικρά και μεγάλα βραχυκυκλώματα στον δικαστικό μηχανισμό. Χαράζοντας τη στρατηγική μας έχουμε ορίσει ως κεντρικό δικαστήριο τη δίκη για τα 14 παγιδευμένα δέματα που απέστειλε η οργάνωση σε πρεσβείες και διεθνείς αστυνομικούς και δικαστικούς οργανισμούς. Σε αυτή τη δίκη καλούμαστε και οι 9 σύντροφοι της Σ.Π.Φ. που έχουμε αναλάβει την ευθύνη της συμμετοχής μας στην οργάνωση.
Παρ’ όλα αυτά θεωρούμε πως το δικαστήριο που ξεκινάει στις 14 Δεκεμβρίου έχει κι αυτό μία ξεχωριστή σημασία και αξία.
ii) Μια νέα αναρχία μέσα στην αναρχία.
Η υπόθεση «Χαλανδρίου» όπως έγινε γνωστή από τα ΜΜΕ αποτελεί ένα σταθμό ορόσημο στην πορεία του νέου αναρχικού αντάρτικου πόλης.
Για να γίνει αντιληπτή η σημασία της, αξίζει να ανατρέξουμε στις συνθήκες και την κατάσταση του αναρχικού ρεύματος και του αντάρτικου πόλης εκείνη την περίοδο.
Είχαν περάσει περίπου 2 χρόνια από την εμφάνιση της Σ.Π.Φ. και γενικότερα του φαινομένου του νέου αναρχικού αντάρτικου πόλης. Αρκετές ομάδες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη δρούσαν ανεξέλεγκτα πυρπολώντας τη νύχτα και καταστρέφοντας τις υποδομές της εξουσίας. Το σκηνικό του διάχυτου εμπρηστικού αντάρτικου εξαπλώνονταν και σε επαρχιακές πόλεις όπως η Καβάλα, τα Χανιά, το Ηράκλειο κ.α. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα οι αναρχικές ομάδες της προπαγάνδας στην πράξη, συνεργάζονταν συντονίζοντας πανελλαδικά μπαράζ εμπρησμού. Σε πολλά από τα κείμενα – προκηρύξεις που συνόδευαν τις επιθέσεις, χαρτογραφούνταν μία νέα αντίληψη, που έθετε στο στόχαστρο της κριτικής της, την κοινωνική αδράνεια, την παθητικότητα του κόσμου και την ένοχη σιωπή που επιτρέπει στην εξουσία να καθορίζει τη ζωή μας.