Η έβδομη συνεδρίαση της δίκης του Επαναστατικού Αγώνα ξεκίνησε με τις παρεμβάσεις των συνηγόρων Δ. Βαγιανού, Κ. Νταϊλιάνα, Σ. Φυτράκη και Α. Παπαρούσου σχετικά με τις δεσμεύσεις περιουσιών που έχει πραγματοποιήσει η Ανεξάρτητη Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων της Περιουσιακής Κατάστασης, χωρίς οι κατηγορούμενοι να έχουν καταδικαστεί για αδικήματα τρομοκρατίας. Ξεκινά δηλαδή μια δίκη χωρίς το τεκμήριο της αθωότητας υπονοώντας ότι έχουν τελεστεί αδικήματα. Αφού μια συγκεκριμένη Ανώτατη Αρχή έχει αποφασίσει ότι οι κατηγορούμενοι είναι ένοχοι για αδικήματα τρομοκρατίας, ποιός ο λόγος να συνεχιστεί αυτή η δίκη τόνισε χαρακτηριστικά ο Σ. Φυτράκης. Αίτημα των συνηγόρων ήταν να δοθεί βεβαίωση από την έδρα ότι οι κατηγορούμενοι ακόμα δικάζονται και μπορούν να τους επιστραφούν τα δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία.

Ο Σ. Νικητόπουλος παρεμβαίνοντας υποστήριξε ότι ως αναρχικός δεν τρέφει ψευδαισθήσεις γιατί ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει η καταστολή του κράτους, όμως το άρθρο 187Α απορρίπτει το τεκμήριο αθωότητας και απροκάλυπτα τυποποιεί αδικήματα.

Ο πρόεδρος ανακοίνωσε ότι μπορούν οι συνήγοροι να παραλάβουν το σχετικό έγγραφο από την γραμματεία που θα βεβαιώνει ότι η δίκη βρίσκεται σε εξέλιξη.

Στην συνέχεια πήρε τον λόγο η Π. Ρούπα η οποία σημείωσε ότι η απόρριψη της αίτησης εξαίρεσης του Κ.Παπαθανασάκη ως μάρτυρα ήταν κάτι αναμενόμενο, αφού πρόκειται για μια δίκη καθαρά πολιτική με εμφανή τη σύγκλιση μεταξύ δικαστικού σώματος κι κατασταλτικών μηχανισμών. Πρόκειται για ένα κατηγορητήριο που βρίσκεται στον αέρα και εφόσον ο Κ. Παπαθανασάκης θα καταθέσει ότι του μετέφεραν δεν μπορεί να αξιολογηθεί, άρα κλείνεται ο δρόμος για τους δικαστές να κρίνουν τι είναι λάθος και τι σωστό. Εξάλλου τόνισε « Είστε εδώ ως πολιτικά πρόσωπα και όχι ως δικαστές». Συνεχίζοντας η Π. Ρούπα κατηγόρησε τον Κ.Παπαθανασάκη ως δολοφόνο και βασανιστή εναντίον του οποίου εκκρεμεί μήνυση για δολοφονία Πακιστανού μετανάστη, όταν ο ίδιος υπηρετούσε το 2008 στο Α.Τ. Νίκαιας, ενώ ήταν αυτός που κακοποίησε και βασάνισε τον Κ. Γουρνα στην ασφάλεια. Αυτό είναι το ποιόν του ανθρώπου που θα στηρίξει όλο αυτό το σαθρό κατηγορητήριο.

Ακολούθησε η κατάθεση του Κ.Παπαθανασάκη με τον πρόεδρο και τον εισαγγελέα να διατυπώνουν μερικές τυπικές ερωτήσεις, ενώ ο ίδιος προκλητικά τις περισσότερες φορές απαντούσε δεν θυμάμαι ή δεν γνωρίζω , αδυνατώντας έτσι να δώσει λεπτομερή αναφορά για τις έρευνες που διεξήγαγε. Συγκεκριμένα υποστήριξε ότι μόνο στις δυο αρχικές παρακολουθήσεις ήταν παρών ο ίδιος, ενώ για τις υπόλοιπες παρακολουθήσεις μάζευε απλά προφορικές αναφορές από τους υφιστάμενούς του και όχι γραπτές. Όταν οι συνήγοροι του επιτεθήκαν λέγοντας ότι όταν ένας μάρτυρας καταθέτει γεγονότα από πληροφορίες τρίτων, οφείλει να κατονομάσει την πηγή των πληροφοριών του, ο ίδιος απάντησε δεν θυμάται να κατονομάσει τις πηγές γιατί στην επιχείρηση έλαβε μέρος όλη η αντιτρομοκρατική ομάδα δηλαδή περίπου 100-200 άτομα.

Συγκεκριμένα σε ερωτήσεις του εισαγγελέα και του προέδρου ο Κ.Παπαθανασάκης  ανέφερε ότι αφορμή για τις παρακολουθήσεις αποτέλεσε η συμπλοκή στην Δάφνη με τον Λ. Φούντα στο σπίτι του οποίου βρέθηκε τηλεκάρτα από την οποία είχαν γίνει κλήσεις σε δυο συγκεκριμένα τηλέφωνα που ανήκουν στον Ν. Μαζιώτη και στον Β. Σταθόπουλο. Επίσης κατέθεσε ότι στην κατοχή του Β. Σταθόπουλου βρέθηκε σημείωμα με αριθμούς κινητών και κωδικοποιημένα ονόματα τα οποία ανήκουν στον Σ. Νικητόπουλο και στον Χ. Κορτέση και δέχονταν κλήσεις μόνο από καρτοτηλέφωνα. Το μεν βέβαια τηλέφωνο του Σ. Νικητόπουλου δεν είχε δεχτεί καθόλου κλήσεις, ενώ το άλλο καρτοκινητό δεν βρέθηκε καν στην κατοχή του Χ. Κορτέση. Στην δικογραφία επίσης από τις 149 συνομιλίες που είχε κάνει το τελευταίο κινητό, μόνο οι 15 συνομιλίες είναι απομαγνητοφωνημένες, δηλαδή αυτές που είχαν γίνει από καρτοτηλέφωνο. Στην ερώτηση του Γ. Ραχιωτη γιατί συνέβη αυτό, ο  Κ.Παπαθανασάκης  είπε ότι οι υπόλοιπες συνομιλίες δεν κρίθηκαν σπουδαιότητας. Προφανώς όμως η απομαγνητοφώνηση και των υπολοίπων συνομιλιών ήταν κάτι που δεν συνέφερε τον Κ.Παπαθανασάκη και την υπηρεσία του, γιατί θα κατέρρεε αμέσως η θεωρία ότι το καρτοκινητό αυτό είχε συνωμοτική λειτουργία. Όσον αφορά το πρόσωπο που άκουγε ζωντανά τις συνομιλίες, ο  Κ.Παπαθανασάκης  δεν θυμόταν ποιός ήταν.

Ένα άλλο σημείο στο οποίο επικεντρώθηκαν οι συνήγοροι   ήταν η συνάντηση στην Καισαριανή. Σύμφωνα με την κατάθεση του Κ.Παπαθανασάκη από συνομιλία που είχε γίνει στις 31.03.2010, η υπηρεσία οδηγήθηκε πολύ εύλογα στο συμπέρασμα ότι η οργάνωση ετοιμάζει κάποιο χτύπημα και χαρακτήρισε την συνάντηση στην Καισαριανή συνωμοτική, γιατί ο Ν. Μαζιώτης άφηνε μακριά το αυτοκίνητο και φορούσε γυαλιά ηλίου για να πάει στο σημείο συνάντησης. Απέκρυψε φυσικά το γεγονός ότι η συνάντηση έγινε πρωινή ώρα, ότι οι κατηγορούμενοι Β. Σταθόπουλος, Σ. Νικητόπουλος και Χ. Κορτέσης είχαν παρκάρει το αυτοκίνητο και τις μηχανές τους στο πάρκινγκ δίπλα από το σημείο συνάντησης, ότι κοντοστάθηκαν στο σημείο του πάρκινγκ και συνομίλησαν κάποια ώρα σε κοινή θέα και ότι τίποτα συνωμοτικό δεν έλαβε χώρα στη συγκεκριμένη συνάντηση.

Αρκετά πιεστική ήταν η συνήγορος Μ. Δαλιάνη όσον αφορά την κατάθεση του Κ.Παπαθανασάκη σύμφωνα με την οποία ο Β. Σταθόπουλος στις 05.04.2010 κατευθύνθηκε στον Υμηττό σε ερημικό μέρος, στο οποίο ακούστηκαν πυροβολισμοί. Ύστερα από λίγη ώρα ο Β. Σταθόπουλος αποχώρησε και μετά από έρευνα ανιχνεύτηκαν στην περιοχή κάλυκες όπλου, οι οποίοι δεν ταυτοποιήθηκαν με τα όπλα, επομένως είχε μεταβεί στην περιοχή για εξάσκηση στην σκοποβολή. Η συνήγορος παρουσίασε έγγραφο της έκθεσης αυτοψίας που αναφέρει ότι το συγκεκριμένο περιστατικό έγινε στις 11.04.2010, ενώ ο Β. Σταθόπουλος είχε ήδη συλληφθει από τις 09.04.2010. Στην ερώτηση της συνηγόρου πως μπορεί να συμβαίνει αυτό, ο Κ.Παπαθανασάκης  απάντησε πως πρώτη φορά υποπέφτει στην αντίληψή του αυτή η αντίφαση.

Ιδιαίτερα επίσης αντιφατικά ήταν τα στοιχεία που παρέθεσε σχετικά με την παρακολούθηση της οικίας του Β. Σταθόπουλου στην οδό Λυκούργου, την οποία κατονόμασε γιάφκα. Σύμφωνα λοιπόν με τις αναφορές των υφιστάμενών του, οι Β. Σταθόπουλος και Χ. Κορτέσης εγκαταλείπουν την οικία στην οδό Λυκούργου και με μηχανή κατευθύνονται στην οικία της συντρόφου του Β. Σταθόπουλου όπου και αποβιβάζεται ο τελευταίος. Ύστερα από 1-2 ώρες ο Χ. Κορτέσης εξέρχεται πάλι από την οικία της οδού Λυκούργου, χωρίς προηγουμένως να έχει παρατηρηθεί να εισέρχεται σε αυτήν, αυτή την φορά συνοδευόμενος από τον Ν. Μαζιώτη όπου και επιβιβάζονται σε ένα Renault Megan. Σύμφωνα με πληροφορίες της αστυνομίας, το αυτοκίνητο έφερε πινακίδες από Audi και όπως διαπιστώθηκε είχε κλαπεί από την Θεσσαλονίκη. Στην ερώτηση των συνηγόρων πως γίνεται ο Χ. Κορτέσης να βγαίνει 2 φορές από το σπίτι, ενώ εθεάθη να μπαίνει μόνο μια, ο Κ.Παπαθανασάκης  απάντησε ότι μάλλον πρόκειται για παράλειψη των αστυνομικών που έκαναν την παρακολούθηση, χωρίς να κατονομάζει φυσικά πάλι τους αστυνομικούς.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε σειρά ερωτήσεων από όλους τους συνηγόρους εάν κατά την διάρκεια της παρακολούθησης συλλέχτηκαν κάποια στοιχεία για επιμέρους ενέργειες. Σε ερωτήσεις όπως:

·         Διαπιστώθηκε πρόσβαση κάποιου από τους κατηγορουμένους στα επονομαζόμενα σπίτια ‘‘γιάφκες’’ κατά την διάρκεια των παρακολουθήσεων;

·         Κατά την διάρκεια παρακολούθησης των τηλεφώνων εντοπίστηκε κάποιος on line να σχεδιάζει κάποια αξιόποινη πράξη;

·         Εντοπίστηκε κάποιος από τους κατηγορουμένους να πραγματοποιεί κλήση από καρτοτηλέφωνο;

·         Βρέθηκαν υποτυπώματα των κατηγορουμένων σε σπίτια ‘‘γιάφκες’’, όπλα η αυτοκίνητα;

·         Ποια επιλήψιμη ή αξιόποινη πράξη προκύπτει από την συνάντηση σε δημόσιο χώρο κάποιων προσώπων που διατηρούσαν φιλικές σχέσεις ή από την επίσκεψη ενός προσώπου σε φιλικό ή συγγενικό σπίτι;

·         Ποια αξιοσημείωτη πράξη μεσολάβησε μεταξύ 8 και 9 Απριλίου 2010 που να δικαιολογεί την σύλληψή τους;

οι απαντήσεις του Κ.Παπαθανασάκη ήταν αρνητικές, σημειώνοντας ότι η μόνη αξιόποινη πράξη που τελέστηκε ήταν η χρήση κλεμμένου αυτοκινήτου και ότι η σύλληψή τους έγινε για προληπτικούς λόγους.

Ο Γ. Ραχιώτης επέμεινε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι η Αμερικανική Πρεσβεία είχε επικηρύξει τον Επαναστατικό Αγώνα με το χρηματικό ποσό των περίπου 1.000.000$ και απευθυνόμενος στον μάρτυρα ρώτησε εάν ο ίδιος παρέλαβε αυτό το χρηματικό ποσό. Ο  Κ.Παπαθανασάκης  απάντησε ότι δεν γνωρίζει τίποτα για κανένα χρηματικό ποσό και αν θέλει ο συνήγορος μπορεί να απευθυνθεί στην Αμερικανική Πρεσβεία για να μάθει. Τέλος ο συνήγορος αποκάλυψε ότι κατά την διάρκεια της κράτησης του Χ. Κορτέση στην ΓΑΔΑ, ο τελευταίος όλως περιέργως αρνήθηκε να κάνει χρήση του συνηγόρου του ενώ ο ίδιος ο συνήγορος ζητούσε επίμονα να τον δει επί 2 ημέρες, αλλά δεν του επέτρεπαν. Ο Κ.Παπαθανασάκης  προκλητικά για άλλη μια φορά απάντησε ότι δεν γνώριζε ότι συνέβη κάτι τέτοιο.

Η δίκη θα συνεχιστεί την Δευτέρα 12.12.2011 όπου ο Κ.Παπαθανασάκης  θα εξεταστεί και από τους υπόλοιπους συνηγόρους.

Η Συνέλευση Αλληλεγγύης και Οικονομικής Υποστήριξης Φυλακισμένων Αγωνιστών,Πολιτικών Κρατουμένων & Διωκόμενων Συντρόφων – Ηρακλείου Κρήτης βρίσκεται κάθε Δευτέρα στις 19:00 στην Κατάληψη Ευαγγελισμού – Θεοτοκοπούλου 18.Για τυχόν ακυρώσεις,μεταθέσεις ή έκτακτες συνελεύσεις θα υπάρχει σχετική ενημέρωση.

Μέχρι την Κοινωνική Απελευθέρωση…

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης εν’ όψει του δικαστηρίου των τριών συντρόφων-μελών του Επαναστατικού Αγώνα και των 5 κατηγορούμενων για τη συμμετοχή τους σε αυτόν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ
ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΟΚΤΩΒΡΗ 12:00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΙΑ

ΚΑΘΕ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ, ΚΡΥΒΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

I. Ο κόσμος που γνωρίσαμε αλλάζει, ο κόσμος που αντέχαμε τελειώνει.

Βρισκόμαστε μπροστά στη διαδικασία εξάπλωσης ενός νέου παγκόσμιου πολέμου. Ενός πολέμου που επιταχύνεται ανελέητα σε κάθε πτυχή του κοινωνικού, έτσι που τίποτα πια να μην μπορεί να αποκρύψει το ολοφάνερο: η καπιταλιστική μηχανή είναι μηχανή θανάτου. Ο κόσμος που γνωρίσαμε αλλάζει, ο κόσμος που αντέχαμε τελειώνει.

Η αποτελμάτωση των υπερδιογκωμένων και πλασματικών κερδοφόρων ροών μέσα στα πλαίσια της οικονομίας των αγορών, μιας οικονομίας που εδώ και τρείς δεκαετίες έχει μετατοπίσει προς την απόλυτη χρηματιστικοποίηση την κερδοφορία του κεφαλαίου, ήταν αυτή που σήμανε το ξέσπασμα της κρίσης άρα και την διαπλανητική ανάγκη των αφεντικών για αναδιοργάνωση της οικονομίας. Σε πρώτη φάση η στρατηγική των αφεντικών για τον απεγκλωβισμό από την κρίση επιβάλλει την επίταση των διακρατικών ανταγωνισμών. Έτσι, σε παροξυμμένη μορφή επιβεβαιώνεται η θεμελιώδης αρχή του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού περί κατίσχυσης των αναπτυγμένων οικονομικά κρατών εις βάρος των υποανάπτυκτων. Είναι γεγονός ότι οι διακρατικοί ανταγωνισμοί απέκτησαν μια πιο σύγχρονη εκδοχή όταν η παγκόσμια εδραίωση του νεοφιλελευθερισμού ενίσχυσε το σχηματισμό καπιταλιστικών-ιμπεριαλιστικών συμμαχιών (π.χ. Ε.Ε) με κίνητρο την όσο το δυνατό μεγαλύτερη επέκταση των ζωνών οικονομικής επιρροής τους πάνω σ’ ένα πλανήτη που είχε ήδη αρχίσει να τεμαχίζεται σε επιμέρους αγορές. Ο τεμαχισμός αυτός ουσιαστικά διαμόρφωσε τον παγκόσμιο χάρτη μέσα από τους δύο άξονες που περιελάμβαναν το καπιταλιστικό κέντρο και την περιφέρεια. Από τη μια δηλαδή το κέντρο των οικονομικά ανεπτυγμένων κρατών που σχημάτιζαν βάσει συμφερόντων διαφορετικές και ανταγωνιστικές μεταξύ τους συμμαχίες και από την άλλη η περιφέρεια των φτωχών κρατών που αποτελούσαν πηγές αστείρευτης λεηλασίας. Τα κράτη της περιφέρειας αποτελούσαν βάσεις εξυπηρέτησης των ισχυρών, είτε με το πάμφθηνο εργατικό δυναμικό που προσέφεραν, είτε με την μηδενική φορολόγηση των μεταφερόμενων πρωτοκοσμικών παραγωγικών μονάδων, είτε με τις ιδιότυπες δικτατορίες του πλήρη οικονομικού ελέγχου μέσω των υψηλών έντοκων κρατικών δανείων.

Συνέχεια ανάγνωσης Κείμενο των 4 συντρόφων που κατηγορούνται για τη ληστεία της ΕΤΕ στα Ψαχνά Ευβοίας →

Για την Αλληλεγγύη στους Φυλακισμένους Αγωνιστές

Προσαρμόζοντας το νόμο της φυσικής, όπου η δράση φέρνει πάντα αντίδραση, στη μελέτη της κοινωνίας, προκύπτει ότι κανένα εξουσιαστικό σύστημα δεν θα μπορέσει ποτέ να επιβληθεί πλήρως σε αυτούς που υποτάσσει. Ακόμα και την «εποχή της αφθονίας», κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’90, τότε με το χρηματιστήριο, τη συλλογική ονείρωξη του εύκολου πλουτισμού και τις γελοίες θεωρίες περί τέλους της ιστορίας, υπήρχαν πυρήνες αντίστασης στη μαζική κουλτούρα. Και είναι αυτοί οι πυρήνες που μεγάλωναν όσο η ευημερία αποδεικνύονταν πρόσκαιρη και πλαστή, γιγαντώθηκαν με την εξέγερση του Δεκέμβρη και ωριμάζουν την περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε σήμερα. Στην ευθεία πλέον σύγκρουση με το καθεστώς, οι φυλακισμένοι αγωνιστές δεν είναι τίποτα λιγότερο από το αιχμάλωτο κομμάτι του κινήματος.

Ενάντια σ’ έναν καλοστημένο ποινικό κώδικα, μια βίαιη δικαστική νομοθεσία και ένα κοινωνικά αποδεκτό σωφρονιστικό σύστημα, που φυλακίζει, εξευτελίζει και εξοντώνει αγωνιστές που βρέθηκαν από τη μέσα μεριά του τείχους, η απάντηση δίνεται μέσα από τον ΑΓΩΝΑ. Αγώνας μέσα από την αλληλεγγύη, η οποία αποκτά ένα πολύμορφο χαρακτήρα που δεν περιορίζεται μέσα σε μια συγκεκριμένη φόρμουλα λόγου και δράσης. Είναι αναγκαίο να μη μένουμε μόνο σε αποσπασματικές δράσεις (συγκεντρώσεις έξω από τις φυλακές, παρουσία εντός των δικαστικών αιθουσών, συναυλίες αλληλεγγύης κ.α.) που στη συνέχεια γνωρίζουν ύφεση σε κινηματικό επίπεδο. Χωρίς βέβαια να απαξιώνονται τέτοιου είδους πρακτικές, μιας και αποτέλεσαν και θα συνεχίζουν να αποτελούν σταθερά βήματα για τη δημιουργία μιας δομής με συνέπεια και σταθερή βάση.

Η αλληλεγγύη δημιουργείται και συντηρείται τόσο ατομικά όσο και συλλογικά και δεν θα πρέπει να αποτελεί ξεχωριστό, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι της δράσης μας. Άλλοτε με οικονομική στήριξη, άλλοτε με ηθική και άλλοτε με δράσεις έμπρακτης αλληλεγγύης, θα πρέπει να συνυπάρχει σε όλες της τις μορφές και να πηγάζει μέσα από κινηματικές διαδικασίες, με πρώτο βήμα την κοινωνικοποίηση της εκάστοτε υπόθεσης και την ανάδειξη της, αποφεύγοντας νομικά τερτίπια «ενοχής» και «αθωότητας» που συνήθως αποπροσανατολίζουν. Η αλληλεγγύη δεν προϋποθέτει ταύτιση λόγου και δράσης, αλλά την αντίληψη ότι ανεξάρτητα από στρατηγικές ή τακτικές, ανεξάρτητα από τάσεις και ρεύματα, βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά του κοινωνικού πολέμου, αυτήν της συνειδητής ρήξης με τον κόσμο της Εξουσίας. Άλλωστε, κάθε δίωξη και κάθε φυλάκιση είναι και μια άσκηση για το κράτος, πάνω στην οποία στήνεται όχι η αντιπαράθεση του εκάστοτε αγωνιστή με τους διωκτικούς μηχανισμούς, αλλά η δοκιμασία της δυναμικής ολόκληρου του κινήματος απέναντι τους. Το κίνημα αλληλεγγύης είναι αναγκαίο να επιδιώκει τη σύνδεση του με τους φυλακισμένους αγωνιστές ώστε να δημιουργηθεί μια σχέση αμφίδρομη. Μια σχέση η οποία θα βασίζεται στην οργάνωση και τη συνέχιση του αγώνα, από κοινού χωρίς διαχωρισμούς «μέσα» και «έξω».

Η ανάδειξη των υποθέσεων, η συνεχής κοινωνική ανάδειξη για την ύπαρξη πολιτικών κρατουμένων, η προπαγάνδιση του λόγου τους, η επικοινωνία και η ανταλλαγή απόψεων αποτελούν μικρές γέφυρες αντίστασης που θα μας φέρνουν όλο και πιο κοντά, ενώ συγχρόνως θα δημιουργούν ρήγματα στη καρδιά του κράτους. Οι δημοσιεύσεις φωτογραφιών και στιγμιότυπων προσωπικής ζωής, οι ψευδείς μαρτυρίες και καταθέσεις, η δυσφήμηση των συντρόφων μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ και η χυδαία λασπολογία εναντίον τους, δημιουργώντας το προφίλ του αδίστακτου «εγκληματία», δυσφημώντας συγχρόνως και τον ίδιο τον κοινωνικό αγώνα σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, αποτελούν μεθόδους άμυνας και όχι επίθεσης ενός κράτους που φοβάται. Με απώτερο σκοπό την πλήρη αποκοπή των φυλακισμένων συντρόφων από το κίνημα αλληλεγγύης.

Μπροστά στον εξευτελισμό, το βασανισμό και τη φυλάκιση των συντρόφων μας, υποχρέωση μας είναι η διαφύλαξη της ακεραιότητας τους ως προς τη φήμη τους και η προάσπιση και συνέχιση του αγώνα τους (μας). Θα βαδίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ το δρόμο της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ και με οδηγό μας τη συντροφικότητα, για τις άγριες μέρες που μαίνονται, ας γίνουμε όλοι μαζί ένα σώμα, που θα επιτεθεί μανιασμένα για να καταστρέψει κάθε εξουσιαστικό και κυρίαρχο μέσο, εντός και εκτός των τειχών.

Πορεία την Παρασκευή 25/02 – ώρα 18:00 -Πλ.Λιονταριών-Ηράκλειο
Σάββατο 26/02: ώρα 17:00-Εκδήλωση-Συζήτηση με θέμα “Αντίσταση στο νέο πλαίσιο καταστολής-Οργάνωση αλληλεγγύης”. Τηλεφωνική επικοινωνία με φυλακισμένους συντρόφους.- στο Θεατρικό σταθμό Ηρακλείου (δίπλα στα κτελ).

Κατεβάστε την μπροσούρα πατώντας εδώ

Συνελεύσεις αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αγωνιστές Ηρακλείου & Αθήνας

http://tameioheraklio.espivblogs.net & http://safa.espiv.net/

Στις 29 Νοέμβρη χιλιάδες κρατούμενοι και κρατούμενες στο σύνολο σχεδόν των ελληνικών φυλακών ξεκίνησαν κινητοποιήσεις με αποχή από το συσσίτιο, ενώ από τις 6 Δεκέμβρη πολλοί από αυτούς προχώρησαν και σε απεργία πείνας.

Οι κρατούμενοι επαναφέρουν μόνιμα αιτήματα που αφορούν την προάσπιση των βασικών τους δικαιωμάτων. Ζητούν να σταματήσουν οι καταχρηστικές προφυλακίσεις, η αυστηροποίηση των ποινών και οι άθλιες συνθήκες κράτησης. Να παύσει ο παράλογος εγκλεισμός χιλιάδων ανθρώπων εξαρτημένων από ουσίες και εκατοντάδων παιδιών που μεγαλώνουν μέσα σε κελιά. Απαιτούν, μεταξύ άλλων, να μειωθούν τα ανώτατα όρια κράτησης, να αποφυλακισθούν οι κρατούμενοι με βαριά νοσήματα και οι μετανάστες που κρατούνται για απέλαση. Να καταργηθεί ο αντιτρομοκρατικός νόμος και το ειδικό καθεστώς κράτησης των πολιτικών κρατουμένων (απομόνωση σε υπόγειο χώρο). Να καταργηθούν οι εκδικητικές μεταγωγές και η απομόνωση των φυλακισμένων από την κοινωνία και ιδιαίτερα από τους δικούς τους ανθρώπους. Αναφέρονται ακόμα στην ανύπαρκτη περίθαλψη, στους εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους, στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στα αστυνομικά κρατητήρια, στα υπέρογκα ποσά που απαιτούνται για την εξαγορά τμήματος της ποινής, στην παροχή των αναγκαίων ειδών για τη διαβίωση, στην εφαρμογή εναλλακτικών θεσμών έκτισης ποινών.

Την ίδια ώρα ο υπουργός «Δικαιοσύνης» Χ. Καστανίδης κρατά μια στάση που είναι τουλάχιστον εξοργιστική. Αντί να παραδεχτεί την άθλια κατάσταση των φυλακών, κάνει έκκληση στους εισαγγελείς να βρίσκονται σε αυξημένη ετοιμότητα και συγχρόνως βγαίνει στα κανάλια και τις εφημερίδες και χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις των κρατουμένων «υποκινούμενες» και τα αιτήματα των κρατουμένων «ακραία».

Ε, ναι λοιπόν, είναι «υποκινούμενες», αλλά όχι όπως το εννοεί ο υπουργός. Είναι υποκινούμενες αποκλειστικά από την αξιοπρέπεια των φυλακισμένων απέναντι στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Προβλήματα τα οποία δε δημιουργούνται τυχαία, αλλά είναι υλοποιήσεις πολιτικών αποφάσεων και στρατηγικής του σάπιου κοινωνικού συστήματος που ο Καστανίδης εκπροσωπεί και διαχειρίζεται. Και «ακραία» δεν είναι τα αιτήματα των κρατουμένων, αλλά η ίδια η βαρβαρότητα του εγκλεισμού και η βίαιη καθημερινότητα στις αποθήκες ανθρώπων που ονομάζονται «σωφρονιστικά» ιδρύματα. Το στοίβαγμα τους σε κελιά-κουτιά που δε χωρούν ούτε τους μισούς, η υγιεινή δημοσίου αποχωρητηρίου, το άθλιο φαγητό, οι πειθαρχικές διώξεις, οι ξυλοδαρμοί, οι απομονώσεις, οι «αυτοκτονίες».

Μαζί με την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού αναπόφευκτα αυξάνεται και η ταξικότητα των φυλακών. Χιλιάδες φτωχοδιάβολοι που κατέφυγαν στη μικρής έντασης εγκληματικότητα για να επιβιώσουν, μετανάστες χωρίς χαρτιά και κάθε είδους περιθωριακοί και λούμπεν που δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν στο θαυμαστό κόσμο της νομιμοφροσύνης απαρτίζουν πλέον το έγκλειστο ανθρώπινο δυναμικό. Ταυτόχρονα οι διάφοροι μεγαλοκαρχαρίες, οι τοκογλύφοι και τα λαμόγια που λεηλατούν οικονομικά την κοινωνία προφανώς και δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με την ταξικότατη «Δικαιοσύνη». Με τα προσχήματα να έχουν πλέον καταρρεύσει και όντας πλέον πασιφανές και για τον πιο αδαή ότι από «σωφρονιστικό» κατάστημα δε βγαίνεις «νοικοκύρης», η φυλακή σαν θεσμός αποκτά τον πραγματικό της ρόλο: απομόνωση-περιθωριοποίηση μέσω του εγκλεισμού όσων δεν εναρμονίστηκαν με τα κοινωνικά και πολιτικά νομικά πρότυπα.

Μέσα στις φυλακές υπάρχουν και δεκάδες άνθρωποι που είναι έγκλειστοι λόγω της πολιτικής τους ταυτότητας και της συνεπούς επαναστατικής τους δράσης ενάντια στο σάπιο κόσμο της εξουσίας. Ανάμεσά τους οι κρατούμενοι των ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων 17Ν και Επαναστατικός Αγώνας που δέχονται την πλήρη εκδικητικότητα του κράτους, μιας και όπως είναι γνωστό κρατούνται απομονωμένοι σε «ειδικά» κελιά. Μια φυλακή μέσα στην φυλακή. Επίσης, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα με βάση ουσιαστικά μόνο τις συντροφικές και φιλικές τους σχέσεις. Φρονηματικού τύπου διώξεις που έχουν ως απώτερο στόχο τον παραδειγματισμό και την τρομοκράτηση ευρύτερων κομματιών της κοινωνίας που ήδη αγωνίζονται ή θα επιλέξουν να αγωνιστούν ενάντια στην ολοένα εντονότερη επίθεση που κράτος και κεφάλαιο εξαπολύουν αυτήν την εποχή.

Μετά τη μεγάλη απεργία πείνας του 2008, οι φυλακισμένοι και πάλι δε σκύβουν το κεφάλι, δίνοντας το παράδειγμα σε όλους τους απ’ έξω. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και σε αυτόν τους τον αγώνα γιατί δικαιούνται τουλάχιστον αξιοπρέπεια. Είμαστε μαζί τους γιατί αναγνωρίζουμε πως οι κρατούμενοι είναι αποτέλεσμα των θεσμών του συστήματος και κατ’ επέκταση της κοινωνίας. Έχουμε πλέον καθαρά μες στο κεφάλι μας ότι εκεί μέσα υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να είναι φίλοι μας, αδέρφια, γονείς, σύντροφοι, και εμείς οι ίδιοι.

Είμαστε μαζί τους και για έναν ακόμα λόγο: στα κολαστήρια αυτά γίνονται πράξη τα πιο αισχρά και ταπεινά δημιουργήματα άρρωστων εγκεφάλων. Είναι εκεί όπου η εξουσία πετάει όλες τις μάσκες της. Όπου ο παραλογισμός και η εκδικητικότητα των μηχανισμών είναι ένας μόνιμος σύντροφος, όπου εξοντώνεται κάθε απείθαρχο πνεύμα.

Για αυτούς τους λόγους στηρίζουμε και διαδίδουμε των αγώνα των φυλακισμένων. Γιατί όποιος μισεί την αδικία γκρεμίζει φυλακές.

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ, ΟΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΗΣ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

• Παρασκευή 10/12/10 , ώρα: 16:00 στην πλατεία Αγ. Νικολάου στη Νέα Αλικαρνασσό Hρακλείου

• Δευτέρα 13/12/10 , ώρα: 16:00 στην πλατεία Αγ. Νικολάου στη Νέα Αλικαρνασσό Hρακλείου

• Τρίτη 14/12/10 , ώρα: 17:00 στην πλατεία Αγ. Νικολάου στη Νέα Αλικαρνασσό Hρακλείου

Ανοικτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές – Ηρακλείου Κρήτης

Ανοικτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές στο Ηράκλειο Κρήτης  την  Δευτέρα 22/11/10

-ώρα 20:00 :  στην Κατάληψη Ευαγγελισμού (Θεοτοκοπούλου 18-Ηράκλειο Κρήτης )

με θέματα :

– Συντονισμός δράσεων για τους διωκόμενους & τους  φυλακισμένους αγωνιστές

– Νέος τρομονόμος

-Ενημέρωση σχετικά με τις εξελίξεις και τις

συλληψεις των Τσάκαλου & Αργυρού

-Ενημέρωση απο την πανελλαδική συνέλευση του ταμείου αλληλεγγύης

Προσαρμόζοντας το νόμο της φυσικής, όπου η δράση φέρνει πάντα αντίδραση στη μελέτη της κοινωνίας, προκύπτει ότι κανένα εξουσιαστικό σύστημα δεν θα μπορέσει ποτέ να επιβληθεί πλήρως σε αυτούς που υποτάσσει. Ακόμα και την «εποχή της αφθονίας», κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’90 τότε με το χρηματιστήριο, τη συλλογική ονείρωξη του εύκολου πλουτισμού και τις γελοίες θεωρίες περί τέλους της ιστορίας, υπήρχαν πυρήνες αντίστασης στη μαζική κουλτούρα. Και είναι αυτοί οι πυρήνες που μεγάλωναν όσο η ευημερία αποδεικνύονταν πρόσκαιρη και πλαστή, γιγαντώθηκαν με την εξέγερση του Δεκέμβρη και ωριμάζουν την περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε σήμερα. Στην ευθεία πλέον σύγκρουση με το καθεστώς, οι φυλακισμένοι αγωνιστές είναι απλά το αιχμάλωτο κομμάτι του κινήματος. Τίποτα λιγότερο.

Ακόμα και με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια, μπορεί να γίνει αντιληπτό από τον καθένα ότι το καθεστώς προετοιμάζεται νομικά, στρατιωτικά και ιδεολογικά εν όψει των αναπόφευκτων μελλοντικών κοινωνικών εκρήξεων. Καταρχάς θωρακίζεται ιδεολογικά, δημιουργώντας μέσω των διαφόρων μηχανισμών προπαγάνδας μια χαοτική εικόνα κοινωνικού κανιβαλισμού – όλοι εναντίον όλων – και στην συνέχεια αυτοπροβάλλεται σαν ο μοναδικός εγγυητής της νομιμότητας και συνεπώς και της ηρεμίας. Ηρωοποιεί συνεχώς τους γορίλες των μονάδων καταστολής μετατρέποντάς τους θεαματικά σε τιμωρούς του εγκλήματος. Γκετοποιεί ολόκληρες περιοχές όπου κατοικούν κυρίως μετανάστες (Αγ. Παντελεήμονας, Πλ. Αττικής κ.α.) και τις μετατρέπει σε πεδία ρατσιστικής και νεοναζιστικής βίας. Το καθεστώς, όντας ο νταβατζής της κοινωνίας, ποντάρει στο φόβο και επιχειρεί να διαγράψει την ταξική σύγκρουση από τη συνείδηση του κόσμου και να την αντικαταστήσει με το δίπολο καθεστωτική νομιμότητα εναντίον εγκλήματος. Προϊόν του δίπολου νομιμότητα – έγκλημα, ή αλλιώς «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας», είναι και ο καινούργιος τρομονόμος. Ναζιστικής έμπνευσης δημιούργημα, ποινικοποιεί τη δημόσια υποστήριξη σε ένοπλες επαναστατικές οργανώσεις και την απειλή (!) τέλεσης παρόμοιων πράξεων, μετατρέπει μαχητικούς διαδηλωτές σε μέλη δομημένης τρομοκρατικής οργάνωσης (υπόθεση μαθητών στην Λάρισα – Δεκέμβρης 2008) και καθιστά τις μαρτυρίες κουκουλοφόρων ανώνυμων χαφιέδων σε αποδεικτικά στοιχεία. Ταυτόχρονα ομάδες που πραγματοποιούν πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματα (όπως η αναγραφή συνθημάτων ή η παρακώλυση συγκοινωνιών) μπορούν πλέον να χαρακτηριστούν τρομοκρατικές (!!!). Αξιοσημείωτο είναι ότι μια παράγραφος που υπήρχε και έλεγε ότι ή υπεράσπιση των δημοκρατικών, συνδικαλιστικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν αποτελεί τρομοκρατική πράξη εξαφανίστηκε…

Μαζί με την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού αναπόφευκτα αυξάνεται και η ταξικότητα των φυλακών. Χιλιάδες φτωχοδιάβολοι που κατέφυγαν στη μικρής έντασης εγκληματικότητα για να επιβιώσουν, μετανάστες χωρίς χαρτιά και κάθε είδους περιθωριακοί και λούμπεν που δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν στο θαυμαστό κόσμο της νομιμοφροσύνης απαρτίζουν πλέον το έγκλειστο ανθρώπινο δυναμικό. Ταυτόχρονα οι διάφοροι μεγαλοκαρχαρίες, οι τοκογλύφοι και τα λαμόγια που λεηλατούν οικονομικά την κοινωνία προφανώς και δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με την ταξικότατη δικαιοσύνη. Με τα προσχήματα να έχουν πλέον καταρρεύσει και όντας πλέον πασιφανές και για τον πιο ηλίθιο ότι από «σωφρονιστικό» κατάστημα δεν βγαίνεις «νοικοκύρης», η φυλακή σαν θεσμός αποκτά τον πραγματικό της ρόλο: απομόνωση-περιθωριοποίηση μέσω του εγκλεισμού όσων δεν εναρμονίστηκαν με τα κοινωνικά και πολιτικά νομικά πρότυπα.

Για όλους αυτούς τους λόγους επιλέγουμε να δημιουργήσουμε μια νέα ανοιχτή και σταθερή συνέλευση με θέμα την αλληλεγγύη στους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές. Στόχοι της είναι η ανάδειξη του ζητήματος στην κοινωνία, η προοπτική του κοινού αγώνα μέσα και έξω από τις φυλακές, η συμμετοχή στο πανελλαδικό ταμείο οικονομικής ενίσχυσης που έχει δημιουργηθεί για τον ίδιο σκοπό και η διοργάνωση κινήσεων και δράσεων αλληλεγγύης.

Προσπαθώντας να απαντήσουμε στην όξυνση της καταστολής και τις φρονηματικού τύπου διώξεις…

Προσπαθώντας να υπερασπιστούμε την επιλογή της επίθεσης στο καθεστώς…

Προσπαθώντας να σταθούμε στους αιχμάλωτους συντρόφους μας όπως τους αξίζει…

ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΦΟΒΟΥ ΠΟΥ ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ .

Επιλέγουμε τη μοναδική αξιοπρεπή στάση, την έμπρακτη οικονομική – πολιτική – ηθική στήριξη των φυλακισμένων και των διωκόμενων αγωνιστών.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Ανοικτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές στο Ηράκλειο Κρήτης

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ

ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 9/10

Κ.ΓΟΥΡΝΑ & Ν.ΜΑΖΙΩΤΗ –

ΔΕΥΤΕΡΑ 1/11/10-ΩΡΑ 10:00

-ΠΛ.ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ 1/11/10

-ΩΡΑ 20:00 ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΕΙΟ