Η ελευθερία όπως αντίστοιχα και τα κάγκελα πρώτα και κύρια βρίσκονται στα κεφάλια μας.

Υπάρχουν όμως στιγμές που γίνεται αντιληπτή και μάλιστα με σφοδρότητα η ύπαρξη των τειχών γύρων μας.

Στιγμές που υπό άλλες συνθήκες θα ρισκάραμε τα τομάρια μας για να αφήσουμε τις φλόγες να ζεστάνουν ανθρώπους που αγωνίζονται μακριά μας, ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε αλλά τους νιώθουμε να αντανακλούν τα εγώ και τα θέλω μας στην άλλη άκρη του κόσμου.

Η αλληλεγγύη είναι μια ταυτόχρονη έκφραση επαναστατικής συνείδησης και αυθεντικού αγελαίου πολεμικού συναισθήματος. Εκδηλώνεται με λόγο και πράξη. Στα χέρια μας όμως πλέον, κρατάμε μονάχα τα λόγια και τις σκέψεις μας για να την αποτυπώσουν. Η αλληλεγγύη ίσως το πιο πολύτιμο από τα όπλα που διαθέτει ένας επαναστάτης.

Το φορτίζουμε με όλη την ουσία του είναι μας, με όλο το μίσος για τους κοινούς μας εχθρούς, με όλο το κοινό μας πάθος για την ελευθερία, και θυμίζουμε στους συντρόφους/ισσες που κάνουν απεργία πείνας (από 21/02) στην Χιλή, ότι σε κάποια άλλη χώρα, σε κάποιες παρόμοιες φυλακές, έγκλειστοι για κάποιους παρόμοιους λόγους,  κάποιοι όχι και πολύ διαφορετικοί άνθρωποι είναι με όλη τους την δύναμη δίπλα στον αγώνα τους, για την άμεση απελευθέρωσή τους και την κατάργηση του αντιτρομοκρατικού νόμου.

Η αγωνιστική αξιοπρέπεια των συντρόφων και των συντροφισσών έρχεται να αποδείξει ότι ο αγώνας δεν σταματά για έναν έγκλειστο επαναστάτη. Μας δείχνουν ότι η φυλακή μπορεί κάλλιστα να αντιμετωπιστεί  ως μια ακόμη ευκαιρία για την ανάδειξη νέων πτυχών της επαναστατικής δράσης.

Το αντίκρισμα που βρίσκει στις δικές μας συνειδήσεις η θέση επίθεσης στην οποία μπαίνουν οι απεργοί πείνας κάνει την αλληλεγγύη μας δεδομένη ως βασικό χαρακτηριστικό μιας οικοδομούμενης σχέσης μεταξύ όσων αδιάκοπα υπονομεύουν την κοινωνική ειρήνη.

Η φαινομενική ισχύς του εχθρού ωχριά μπροστά στο θάρρος σας σύντροφοι.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ

ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ/ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ :

Andrea Macarena Urzúa Cid
Camilo Nelson Pérez Tamayo
Carlos Luis Riveros Luttgue
Felipe Guerra Guajardo
Francisco Solar Domínguez
Mónica Andrea Caballero Sepúlveda
Pablo Hernán Morales Führimann
Rodolfo Luis Retamales Leiva

Τσιλιανίδης Μπάμπης

Δημτσιάδης Δημήτρης

Φεσσάς Δημήτρης

Φυλακές Κορυδαλλού

Σκουλούδης Γιάννης

Τζίφκας Σωκράτης

Φυλακές Αυλώνα

6/03/2011

Σύντροφοι από την Ισπανία θα παρουσιάσουν το βιβλίο του Xose Tarrio Gonzales “Τρέξε άνθρωπε, τρέξε”σε μετάφραση του Δ. Κουφοντίνα.

Ο συγγραφέας περιγράφει τη μακρόχρονη εμπειρία του από τις ειδικές συνθήκες κράτησης (FIES) στις φυλακές-κολαστήρια της Ισπανίας, λίγο πριν δολοφονηθεί από το κράτος στα κελιά της δημοκρατίας.

Ηράκλειο – Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011 – ώρα 19:00- στη κατάληψη Ευαγγελισμού -θεοτοκοπουλου 18-Ηρακλειο

Ανοικτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές – Ηρακλείου Κρήτης

Η καλύτερη πολιτική τιμή
για έναν σύντροφο που έχασε
τη ζωή του στον αγώνα
είναι η συνέχιση του αγώνα του.

Τα ξημερώματα της 10 Μάρτη του 2010 στη Δάφνη ο σύντροφος μας στον Επαναστατικό Αγώνα Λάμπρος Φούντας έχασε τη ζωή του πολεμώντας τα ένοπλα σκυλιά του καθεστώτος.

Τα ξημερώματα της 10 Μάρτη του 2010 ήταν ο Επαναστατικός Αγώνας που έχασε ένα κομμάτι του εαυτού του στη Δάφνη. Είμαστε εμείς που πέσαμε και σηκωθήκαμε για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, για να συνεχίσουμε τον αγώνα του συντρόφου.

Ήταν οι μέρες που ο Επαναστατικός Αγώνας βρισκόταν στην τελική ευθεία για την πραγματοποίηση ενός ακόμα χτυπήματος. Ενός χτυπήματος που θ’ αποτελούσε έναν ακόμη σταθμό στην αγωνιστική πορεία που ξεκινήσαμε εν όψει της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Την πορεία αυτή χαράξαμε μαζί με τον σύντροφο Λάμπρο Φούντα σε μια περίοδο που η χρηματοπιστωτική κρίση βρισκόταν στα αρχικά της στάδια. Τότε, δεν είχε γίνει ακόμη κατανοητή σε πολλούς ούτε η έκταση ούτε το βάθος της. Στην Ελλάδα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας είχε πειστεί από την καθεστωτική προπαγάνδα της τότε κυβέρνησης, πως η κρίση δεν πρόκειται να πλήξει τη χώρα, της οποίας η οικονομία στηρίζοταν σε «γερά θεμέλια», ενώ αντιμετωπιζόταν ως μια δύσκολη μεν, αντιμετωπίσιμη δε επιπλοκή στη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, που με τους κατάλληλους χειρισμούς από την οικονομική και πολιτική ελίτ μπορούσε να μην επεκταθεί σε άλλους τομείς της οικονομίας.

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή εδώ

“Γι’ αυτό λοιπόν και εσείς παλικάρια μου με το σπαθί, τη φωτιά και την λύσσα στο στόμα θέλω να βγείτε γυμνοί στις πόλεις, όπως περνάει η οχιά μέσα απ’ τα περιβόλια των κριθαριών με τα περήφανα μάτια της οργισμένα και όπως οι αστραπές αλωνίζουν τα νιάτα.”

13/10/10

Μια άρνηση παράδοσης κι ένα all in στην ελευθερία…

Πραγματοποιείται εμπρησμός σε όχημα της ΔΕΗ στο κέντρο της Θεσ/νίκης όπου συλλαμβάνεται ο αδερφός μας και επαναστάτης αναρχικός Γιάννης Σκουλούδης. Εκδίδονται βάσει μαρτυριών μπάτσων, 4 εντάλματα σύλληψης για εμάς.

Το δίλημμα κρατάει ελάχιστα και ξεκινάμε για το δυστυχώς σύντομο ταξίδι της φυγοδικίας (αν και σύντομο, εμπεριείχε σε απόλυτο βαθμό την γλύκα που οι συνειδησιακές αποφάσεις ζωής και οι πολεμικές εφαρμογές τους μπορούν να χαρίσουν σε όποιον τις πυροδοτήσει). Ταξίδι που συνειδητά επιλέξαμε να μας οδηγήσει σε νέες ρήξεις με το υπάρχον και όχι φοβισμένους ακολουθητές μιας τροχιάς που η αντιτρομοκρατική και οι δικαστές της είχαν ορίσει. Έπρεπε να επιβιώσουμε και για να γίνει αυτό σταματήσαμε να νιώθουμε θύματα και κυνηγημένοι και χρίσαμε τους εαυτούς μας θύτες και κυνηγούς. Άλλωστε η ήττα για εμάς ήταν και είναι μια άγνωστη συνθήκη. Ανασυνταχθήκαμε λοιπόν και αποφασίσαμε: «Πάμε ξανά, αυτή την φορά ως το τέλος ». Εκδώσαμε την πρώτη μπροσούρα της Συνεργασίας Ατόμων για την Πραγμάτωση του Αρνητικού , διαβάσαμε πολλά, μάθαμε περισσότερα ετοιμάσαμε με προσοχή και αγωνία νέες μικρές και μεγάλες εφόδους στον ουρανό, σχεδιάσαμε νέες εχθροπραξίες με το κράτος, την κοινωνία του, τις αξίες και την ηθική τους.

13/01/11

Κέντα Φλός της ΕΛ.ΑΣ

«Τώρα πρέπει να μιλήσει για να σωθεί πρέπει να πάψει να ονειρεύεται και να ζήσει…

Η ΜΕΡΑ είναι ακόμα μακριά και φοβάται μην γονατίσει όπως φοβόσαστε και εσείς.

Τώρα πρέπει να μιλήσει για να σωθεί, πρέπει να πάψει να αγαπάει και να ζήσει.

Ο λοχαγός λέει: μίλησε

Ο βούρδουλας λέει: μίλησε

Η νύχτα του λέει: μίλησε

Μα η νύχτα είναι λίγη και οι σύντροφοι πολλοί και έκοψε με τα δόντια του την γλώσσα, όπως θα κάνατε και εσείς»

Μετά από εννιά μέρες παρακολούθησης (κάτι που από εμάς έγινε αντιληπτό τις 3 τελευταίες αλλά λαθεμένα να νομίζουμε ότι πάσχουμε από σύνδρομο καταδίωξης και βλέπουμε “ασφαλιτοφαντάσματα”) κάθεται η στραβή. Τρεις από εμάς συλλαμβάνονται από κρανοφόρους στα στενά του Βύρωνα και ο τέταρτος σε σπίτι από κάτι πρασινοφορεμένους τυπάδες με αντιβαλλιστικές ασπίδες και αυτόματα. Μεταφερόμαστε στην ΓΑΔΑ με κουκούλες στο πρόσωπο, με τους συνοδούς μας να δίνουν ρεσιτάλ:

-Εμείς είμαστε για την δράση

-Εσείς μόνο για κείμενα είστε.

-Εμείς έχουμε την υπεροπλία.

-Αυτό είναι το αιφνιδιαστικό πλησίασμα κ.λ.π.

Εκεί μένουμε όρθιοι, γυμνοί, με κουκούλες και γυρισμένοι στο τοίχο για αρκετές ώρες δηλώνοντας μόνο ότι είμαστε επαναστάτες αναρχικοί. Ακολούθησε μια άτυπη διαδικασία ερωτήσεων που κράτησε επίσης ώρες ενώ μας μετέφεραν χωρίς λόγο σε διαδρόμους για να πάρουν τις πρώτες φωτογραφίες που θα έδιναν στην δημοσιότητα. Η άρνησή μας να δώσουμε αποτυπώματα συνάντησε το καταφατικό: “-Δεν σε ρώτησα, θα τα δώσεις ακόμη και αν χρειαστεί να σου σπάσουμε τα δάχτυλα, είναι εντολή του ανακριτή.”

Ολόκληρο το κείμενο εδώ